شهرهای سالم جهان را از لحاظ استاندارد وزندگی بهتر بشناسیم(قابل توجه شهردار تهران)

شهرهای سالم جهان را از لحاظ استاندارد وزندگی بهتر بشناسیم(قابل توجه شهردار تهران)

۱۰ شهر سالم جهان را بیشتر بشناسیم

سلامت ما تنها به سبک زندگی‌مان بستگی ندارد بلکه محل زندگی نیز بر سلامت انسان تاثیر مستقیم دارد.

یک شهر سالم رعایت شیوه‌های زندگی سالم را نیز برای ساکنان آن آسان می‌کند. این مسئله از خدمات باکیفیت سلامت گرفته تا تشویق مردم به پیشگیری از بیماری‌ها یا کاهش آلودگی‌های هوا را شامل می‌شود.

به گزارش ایسنا به نقل از شبکه‌ سی‌ان‌ان، ۱۰ شهر سالم جهان که مسئولان آنها برنامه‌های خلاقانه‌ای را برای مقابله با بیماری‌ها و افزایش کیفیت زندگی شهروندان خود تدارک دیده‌اند شامل شهرهای ذیل می‌شوند اما ذکر این نکته ضروریست که داشتن سلامت کافی تنها وظیفه دولت نیست بلکه همکاری شهروندان نیز برای تشکیل یک جامعه سالم ضروری است.

پس با ما در سفری کوتاه به سالمترین شهرهای جهان همراه شوید:

- کپنهاگ (دانمارک) - جمعیت: یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر - علت انتخاب: داشتن مردم شاد

کپنهاگ یک شهر پرجنب و جوش مملو از متخصصان پرتلاش و خانواده‌های جوان است. با این حال ‌ساعت‌های کار طولانی در این شهر اصلا جایی ندارد. بنابر آمارهای منتشر شده در گزارش سازمان همکاری‌ اقتصادی و توسعه (OECD)،‌ تنها دو درصد از کارمندان کپنهاگ بیش از ۴۰ ساعت در هفته، کار می‌کنند و این مسئله به آنها کمک می‌کند تا وقت آزاد و کافی برای بودن در کنار خانواده، شرکت در فعالیت‌های ورزشی و سایر فعالیت‌های داوطلبانه داشته باشند. هزینه شرکت در این برنامه‌ها از ورزش یوگا در پارک‌ها گرفته تا سبدبافی رایگان است. این مسئله مردم را تشویق می‌کند تا حضور پررنگی در این فعالیت‌ها داشته باشند.

توانایی برقراری تعادل میان ساعت‌های کاری و گذراندن وقت با دوستان و خانواده نه تنها استرس افراد را کم می‌کند بلکه میزان شادی آنها را نیز افزایش می‌دهد. عوامل دیگری که بر شادی شهروندان این شهر می‌افزاید فضای آرام این شهر است. شهروندان کپنهاگ همچنین به پیاده روی، رستوران گردی و خرید عاقلانه‌ زیادی دارند و بسیار از مردم حتی زنان نیز با وجود پوشیدن لباس‌های رسمی برای رفتن به سر کار از دوچرخه استفاده می‌کنند. سازمان ملل از نظر میزان شادی، شهر کپنهاگ را در رتبه نخست جهان معرفی کرده است. مردم کپنهاگ همچنین حمایت خوبی از هم دارند به طوری که ۹۶ درصد از آنها می‌گویند در مواقع نیاز، فردی را در زندگی خود دارند که بتوانند روی او حساب کنند. بهره‌مندی از این جامعه حمایتی یکی دیگر از دلایل معرفی کپنهاگ به عنوان یکی از سالمترین شهرهای دنیا و در عین حال شادترین شهر جهان است.

- اوکیناوا (ژاپن) - جمعیت: یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر - دلیل انتخاب: طول عمر بالا
امید به زندگی زنان در شهر اوکیناوا ۸۶ و در مردان ۷۸ سال است که این رقم ۱۳ سال بالاتر از میانگین امید به زندگی مردان در جهان و ۱۳ سال از میانگین امید به زندگی زنان جهان بالاتر است. این شهر همچنین بالاترین تعداد افراد بالای ۱۰۰ سال جهان را در خود جای داده، ضمن اینکه بسیاری از شهروندان این شهر حتی تا سنین کهنسالی سلامت خود را به‌ خوبی حفظ می‌کنند. این شهر بیش از ۹۰۰ شهروند بالای ۱۰۰ سال دارد و آمار ابتلا به بیماری‌های جدی نظیر سرطان، بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ در بین مردم این شهر پایین است.

اما رژیم غذایی مردم «اوکیناوا» چیست که این همه عمر می‌کنند؟ آنها معمولا کمتر گوشت قرمز می‌خورند و مصرف مشروبات الکلی و استعمال دخانیات در آنها بسیار پایین است. در فرهنگ این شهر نیز به سالمندان احترام زیادی گذاشته می‌شود.

- مونت کارلو (منطقه‌ای در کشور خودمختار موناکو در اروپای غربی) - جمعیت:

۱۵ هزار نفر - علت انتخاب: پایین بودن مرگ و میر نوزادان

منطقه مونت کارلو که در کشور کوچک و خودمختار موناکو واقع است یک منطقه اشرافی است که پایین‌ترین نرخ مرگ و میر نوزادان را دارد. در این شهر به ازای هر ۱۰۰۰ تولد ۱.۸۱ نوزان می‌میرد.علت اصلی پایین بودن نرخ مرگ و میر نوزادان پوشش کامل خدمات بهداشتی و درمانی در این منطقه است که بر پیشگیری،‌ آموزش و نظارت مبتنی است. مراقبت‌های حین بارداری همچنین منجر به وضع حمل سالم و مطمئن می‌شود و مراقبت‌های بلافاصله پس از زایمان نیز از تعداد مرگ و میر نوزادان می‌کاهد.

این منطقه ثروتمند همچنین از نظر درآمد تولید ناخالص ملی، پنجمین شهر جهان محسوب می‌شود. در مقایسه‌ای که سازمان جهانی بهداشت (WHO) بین ۲۰ درصد جمعیت فقیرترین کشورهای جهان با ۲۰ درصد از جمعیت ثروتمندترین کشورهای جهان انجام داد، مشخص شد که نرخ مرگ و میر نوزادان زیر یک سال در فقیرترین کشورهای جهان دو برابر کشورهای ثروتمند است. لذا از آنجا که مونت کارلو جزو مناطق ثروتمند جهان محسوب می‌شود، نرخ مرگ و میر نوزادان در آن بسیار پایین است.

- ونکوور (کانادا) - جمعیت: دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفر علت انتخاب: هوای پاک

شهر ونکوور با وجود شلوغی و ازدحام زیاد به دلیل داشتن سیستم حمل و نقل عمومی قدرتمند و مسیرهای دوچرخه سواری فراوان، تمیزترین شهر کانادا محسوب می‌شود که به راحتی می‌توان در آن‌جا پیاده روی کرد. تغییر فرهنگ خودروسواری در این شهر از دلایل مهمی است که ونکوور را به یکی از تمیزترین شهرهای جهان تبدیل کرده است. سایر عوامل موثر در تمیزی هوای این شهر شامل اعمال استانداردهای سختگیرانه زیست محیطی در ساخت و سازها و تجارت می‌شود. علاوه‌ بر این بهره‌مندی این شهر از محیط زیست بکر و وجود جنگل‌های همیشه سبز و نسیم ساحلی به پاکسازی هوای آن کمک شایانی می‌کند.

- ملبورن (استرالیا) - جمعیت: چهار میلیون و ۳۰۰ هزار نفر - علت انتخاب: قابلیت سکونت بالا
سکونت پذیری یک شهر برای هر فردی تعریف خاص خود را دارد اما در مورد ملبورن باید گفت قضیه قابل سکونت بودن آن چیزی است که تقریبا همگی بر آن اتفاق نظر دارند. این شهر همچنین در میان ۱۴۰ شهر جهان از نظر برخی معیارها نظیر پایین بودن میزان جرم و جنایت، خدمات درمانی عالی، آموزش، سازگاری قومیت‌ها و اقلیت‌های مذهبی و شیوه زندگی در رتبه نخست قرار گرفته است. این شهر همچنین هر سال شاهد فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی متنوعی نظیر مسابقات تنیس اوپن استرالیا است. تمام این موارد در کنار داشتن موقعیت ساحلی، رودخانه‌های پرپیچ و خم، مهندسی غنی، داشتن فضای سبز وافر و آب و هوایی معتدل از نظر قابلیت سکونت، ارزش دو چندانی به این شهر داده است. به عبارت دیگر این شهر پاکیزه، امن و بسیار دلپذیر است و مانند بسیاری شهرها آب و هوای ناخوشایندی ندارد. ملبورن همچنین دارای شبکه گسترده حمل و نقل ریلی و خودرویی است که در کنار این‌ها مسیرهای ویژه تردد دوچرخه نیز وجود دارد. ملبورن همچنین ماه گذشته در یک نظرسنجی به عنوان دوستانه‌ترین شهر جهان انتخاب شد.

- نیویورک (آمریکا) - جمعیت: هشت میلیون و ۲۰۰ هزار نفر - دلیل انتخاب: قوانین ضداستعمال دخانیات
شاید از بسیاری جنبه‌ها، نیویورک شهر سالمی به نظر نرسد. این شهر، شلوغ و پُرسر و صداست و پیاده‌رو‌های آن برای عابران پیاده بسیار ناهموار است. شهروندان این شهر دائما در استرس تنازع برای دستیابی به فضای محدود شهری هستند که این فضای محدود شهری باید بین هشت میلیون نفر از شهروندان تقسیم شود. اما با وجود همه این مشکلات، اگر نسبت به استعمال دخانیات حساسیت دارید باید بگوییم این شهر برای مخالفان دخانیات جایی شبیه بهشت است.

نیویورک در بین شهرهای بزرگ جهان پیشگام مبارزه سریع و مستمر با دخانیات است. در این مبارزه که از دو دهه پیش در این شهر آغاز شده، قرارگیری در معرض دود افراد سیگاری بسیار خطرناک شناخته شده و با تصویب قوانینی، استعمال دخانیات در محیط های کاری کلا ممنوع شد. در سال ۲۰۰۲ میلادی شهردار این شهر این ممنوعیت را افزایش داده و دامنه آن را به تمام رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌ها نیز گسترش داد. این قوانین همچنین به کاهش میل شهروندان این شهر به استعمال دخانیات منجر شده است. بنابر مطالعه‌ای که از سوی اداره بهداشت این شهر انجام شده از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲ میلادی تعداد افراد سیگاری بالغ در نیویورک ۲۸ درصد کاهش یافته است. ضمن اینکه در همین مدت، شمار دانش آموزان دبیرستانی سیگاری نیز ۵۰ درصد کاهش یافته است. این شهر همیشه در برنامه‌های مقابله با تنباکو و دخانیات پیشگام بوده است.

- یونشوپینگ (سوئد) - جمعیت: ۹۳ هزار نفر - علت انتخاب: مراقبت مناسب از سالمندان

شمار افراد بالای ۶۵ سال در کشورهای غربی طی دو دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت و دولت‌ها نیازمند اتخاذ تدابیری هستند تا این برنامه‌ها نه تنها جوابگوی مراقبت‌های باکیفیت برای آنها باشد بلکه اجرای آنها بلندمدت و مستمر شود. سوئد در زمینه بهبود کیفیت زندگی برای سالمندان از نظر معیارهای مختلف، همیشه جزو کشورهای نزدیک به رتبه‌های بالا قرار دارد. به همین دلیل مسئولان کشورهای مختلف جهان می‌توانند با قدم زدن در خیابان‌های «یونشوپینگ» الگوهای مناسبی از این شهر بگیرند. برنامه‌های یکپارچه مراقبت از سالمندان در شهر یونشوپینگ بسیار موفق بوده است. یکی از نتایج غیرمترقبه‌ای که از این خدمات حاصل شد، کاهش جدی نیاز به تخت در بیمارستان‌ها بود که منجر به صرفه جویی مالی بسیار گسترده در این کشور شد.

- هاوانا (کوبا) - جمعیت دو میلیون و ۱۰۰ هزار نفر - علت انتخاب: طب پیشگیری

شاید باور آن برای شما سخت باشد اما شهر «هاوانا»ی کوبا یکی از سالمترین شهرهای این کره خاکی است. با اینکه فقر بر این کشور سایه افکنده و تحریم‌های تجاری آمریکا، پزشکان و متخصصان این کشور را از دسترسی به تجهیزات پزشکی و تکنولوژی‌های جدید محروم کرده اما تمرکز مسئولان این کشور بر سیاست‌های پیشگیرانه و طب پیشگیری، بسیاری از شهروندان هاوانا را از رفتن به بیمارستان‌ها بی‌نیاز کرده است. این حقیقت را نیز باید در نظر داشت که کوبا کشوری با ۱۱ میلیون نفر جمعیت است که با میانگین امید به زندگی ۷۹ سال از این حیث با میزان امید به زندگی در آمریکا برابری می‌کند.علاوه بر‌ این میزان مرگ و میر نوزادان در کوبا پایین‌تر از آمریکا است. دولت کوبا همچنین به طور میانگین به ازای هر نفر تنها حدود ۴۰۰ دلار برای بیمه خدمات درمانی هزینه می‌کند در حالی که این رقم در آمریکا به ازای هر نفر ۹۰۰۰ دلار است.

اما چگونه هاوانا با وجود فقر، تحریم و سرمایه گذاری اندک در خدمات درمانی در زمره سالمترین شهرهای جهان قرار می‌گیرد؟ جواب ساده است. «پیشگیری» بهترین راه برای کاهش ابتلا به بیماری و به‌ دنبال آن کاهش هزینه‌هاست. اقدامات ساده‌ای نظیر واکسیناسیون ۱۰۰ درصدی و معاینات منظم از بسیاری بیماری‌ها پیشگیری می‌کند. در این شهر هر جامعه کوچک به یک شبکه کوچک از پزشکان دسترسی دارد که مطب‌هایشان در نزدیکی منازل آنها قرار دارند. در این شهر همچنین به کودکان کمک‌های اولیه و احیای قلبی آموزش داده می‌شود. این آموزش‌ها از آنجا اهمیت دارد که کوبا عمدتا در معرض بلایای طبیعی نظیر طوفان‌های شدید است. در کوبا همچنین تحصیل در مدارس پزشکی، رایگان است و این کشور بیش از هر کشوری در آمریکای لاتین پزشک تربیت می‌کند.

- سنگاپور - جمعیت: پنج میلیون و ۳۰۰ هزار نفر - علت انتخاب: نظام مراقبت‌های بهداشتی
سنگاپور بهترین مکان برای درمان است. نظام مراقبت‌های بهداشتی در این شهر در زمره یکی از بهترین و کارآمدترین نظام‌های سلامت جهان قرار دارد و برنامه‌های دولتی مراقبت‌های بهداشت و درمان این شهر ۸۰ درصد از شهروندان را تحت پوشش قرار می‌دهند. نکته حائز اهمیت اینکه سنگاپور در مقایسه با سایر کشورهای ثروتمند جهان، مبلغ کمتری را در بخش مراقبت‌های درمانی هزینه می‌کند. در سال ۲۰۱۳ میلادی ۴.۷ درصد از تولید ناخالص ملی سنگاپور به بهداشت تخصیص یافته در حالی که این رقم در آمریکا ۱۷.۹ درصد بوده است.

اما راز موفقیت و سلامت این شهر با وجود اختصاص هزینه کمتر به خدمات درمانی چیست؟ وزارت بهداشت سنگاپور از تمام شهروندان این شهر خواسته تا در برنامه صرفه جویی هزینه‌های سلامت موسوم به «مِدی‌سِیو» شرکت کنند. این برنامه به مردم اطمینان می‌دهد که پول کافی برای پوشش هزینه‌های درمانی آتی پس‌انداز کرده‌اند. شهروندان این شهر همچنین یارانه خدمات درمانی دریافت می‌کنند که این یارانه‌ها بر مبنای میزان درآمد به افراد پرداخت می‌شوند. در این شهر همچنین برخی جنبش‌های موفق بهداشتی صورت می‌گیرد که از آن جمله می‌توان به جنبش کرایه دوچرخه، جنبش تغذیه بدون روغن ترانس و برنامه‌های عاری از دخانیات اشاره کرد. در این شهر به همه افراد فارغ از میزان درآمد، خدمات درمانی یکسان ارائه می‌شود.

- ناپا (ایالت کالیفرنیای آمریکا) - جمعیت: ۷۸ هزار نفر - علت انتخاب: منتخب CNN

شهروندان شهر ناپا در ایالت کالیفرنیا رکورددار پیاده‌روی و دویدن هستند. این شهر سرشار از خوردنی‌های سالم است و مردم آن نیز معمولا از غذاها و خوراکی‌های تولید خود استفاده می‌کنند. این شهر همچنین مملو از مسیرهای پیاده روی و دوچرخه سواری است و فرهنگ و هنر نیز جایگاه ویژه‌ای در آن دارد. در این شهر جنبش‌های مختلفی نظیر جلوگیری از چاقی، دوچرخه سواری، تغذیه با شیر مادر و مسابقات حلقه کمر وجود دارد که افراد بسیاری در آن عضو هستند. مردم این شهر از هر بهانه‌ای برای شرکت در برنامه‌های شاد و تفریحی استفاده می‌کنند.

مشکل آب در ایران و راه حل آن

مشکل آب در ایران و راه حل آن

ما و مشکل آب

حسین آخانی . استاد زیست‌شناسی دانشگاه تهران

اول: نقل می‌کنند فردی ادعای پیامبری کرد و مردم از او خواستند که معجزه‌ای نشان دهد. او هم آنها را به بیابان برد و به درختی در دوررس امر کرد که به سوی او آید. وی هرچه از درخت خواست که به سویش بیاید، نشد. بعد دوید و خودش را به درخت رساند. مردم با تعجب پرسیدند تو چه پیامبری هستی؟ او هم پاسخ داد: پیامبران تکبر ندارند، اگر درخت به سوی ما نیامد، ما به سوی درخت می‌رویم.
دوم: در اواخر جنگ، من در خوزستان در یک کار پژوهشی به استادم کمک می‌کردم. اکثر زمین‌های منطقه در اجاره اصفهانی‌ها بود. آنها در آنجا انواع محصولات کشاورزی و به‌خصوص خیار می‌کاشتند. این رفتار دقیقا مشابه رفتار منطقی‌ای بود که فرد مدعی پیامبری به مردم آموخت. تاریخ تمدن بشری با ساختار رودخانه‌ها شکل گرفته است و مراکز جمعیتی و مسکونی را مسیر رودخانه‌ها شکل داده‌اند. هیچ آدم عاقلی، به‌خصوص اگر بناست در نقش منجی مردم عمل کند حاضر نیست شریان‌های حیاتی یک کشور را به هم بریزد. اگر آن فرد با دوز و کلک و استخدام چند مزدور، درخت بیابان را به سوی خودش می‌آورد، شک نکنید که درخت خشک می‌شد و خرده‌اعتمادی که مردم به او داشتند، از بین می‌رفت.
آخر: داستان بی‌آبی و مدیریت آب در این کشور، ریشه در عدم درک این آموزه ساده دارد. نخبگان آبی کشور در وزارتخانه نیرو و پیمانکاران ذی‌نفع در چند دهه اخیر، به‌جای آنکه اجازه دهند توسعه در این کشور با ساختار طبیعی هماهنگ باشد برای اثبات پیامبری خود با هزینه‌های سنگین سد‌سازی و طرح‌های انتقال، آب را به مکان‌هایی بردند که اشتباه بود. مصرف آب را به‌طور تصاعدی بالا بردند و نتیجه عملکرد آنها، ویران‌شدن تمام ساختارهای سنتی، طبیعی و پایدار کشور بود. حالا هم حاضر نیستند دست از طرح‌های بلندپروازانه خود بردارند؛ طرح‌های ویرانگری مانند انتقال آب دریای مازندران به کویر مرکزی و ارومیه، انتقال آب خلیج‌فارس به یزد و کرمان، آب کارون به مرکز ایران، ارس به ارومیه، آب زاب به ارومیه و هرآنچه ازاین‌دست باشد؛ فقط‌وفقط به عمق بحران می‌افزاید و مشابه جابه‌جایی درخت در بیابان است. تنها راهی که می‌تواند قدمی ما را به حل مشکل نزدیک کند، توقف همه طرح‌های سد‌سازی و انتقال آب و سرازیرکردن بودجه‌های کلان این پروژه‌ها به سامانه اصلاح الگوی مصرف آب در کشاورزی، شرب و صنعت است. باید آبهای ایران مجددا یا به سفره‌های آب‌های زیر زمینی بروند یا در چاله‌های طبیعی مانند دریاچه‌ها و تالاب‌ها ذخیره شوند و نه در پشت سدها یا تبخیر یا حیف‌ومیل شوند.

 

---

 

اقای کفاشیان کی روش کجاست؟

اقای کفاشیان کی روش کجاست؟

چرا کفاشیان با کی روش قرارداد نبست؟
تیم ملی: نخستین ناکام جام ملت های آسیا!

نویسنده: علی عالی

    1- فرصت چندانی تا جام ملت های باقی نیست، تیم ملی بعد از جام جهانی رها شده است و حالاهم خبر رسیده کی روش از ایران رفته، بدون عقد قرارداد با فدراسیون فوتبال! این همان قراردادی است که رییس فدراسیون فوتبال درباره اش گفته بود: « قرارداد فردا یا پس فردا امضا می شود و کی روش احتمال 99 درصد در ایران می ماند». حال چه شده که آن «یک درصد» پررنگ تر از قبل شده است؟ احتمالاآقای رییس حواسش به جام ملت ها نیست و ذهنش درگیر مسائل مهم تری است: برکنار کردن دبیرکل و استعفای نایب رییس اول و سوم. برنامه فدراسیون برای جام ملت های آسیا چیست و قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
    
    2- بازی بوسنی تمام شده بود. جواد نکونام یکی از اعضای وزارت ورزش را می بیند و می گوید: «کی روش جواب سلام کفاشیان را هم نمی دهد». جالب تر صحبت های کی روش بعد از بازی با همین فرد بود: «آقای کفاشیان در دو نوبت فروردین و خرداد به من گفتند که وزیر ورزش شما را نمی خواهد، چرا آقای وزیر چنین حرفی زده است؟» همه اینها در شرایطی است که وزیر ورزش در کنفرانس خبری اش اعتراف کرد پس از بازگشت تیم ملی از برزیل، همه بازیکنان، کادرفنی و همراهان در گوش وزیر گفتند که کی روش را نگه دارید. یکی این وسط با هنرمندی خاصی، فضا را طراحی می کند. حدس زدن نام این فرد چندان مشکل نیست اما تقریبا ثابت شده است که این فرد محترم به هر چیزی جز «منافع ملی» فکر می کند و حالابا هنرمندی خاصی هم توپ را به زمین وزیر ورزش انداخته تا او را مقصر خروج کی روش از ایران معرفی کند.
    
    3- کارلوس کی روش مربی بسیار بزرگی برای فوتبال ایران است. کاریزما، دانش، هوش و جسارت فوق العاده یی دارد و مطمئنا می تواند منشا اثر برای فوتبال ایران باشد به شرطی که حضورش به نسبت هزینه هایش برای فوتبال ایران «مناسب» باشد. نباید با این موضوع احساسی برخورد کرد و «هر» شرطی را پذیرفت. متاسفانه فوتبال ایران بستر مناسبی برای «سوءاستفاده» فراهم می کند. نگاهی به کارنامه افشین قطبی، برانکو ایوانکوویچ، بگوویچ، لوکا بوناچیچ و ده ها مربی دیگر نشان می دهد، خارجی ها خیلی زود «حفره های قانونی» زندگی در ایران را می آموزند و «کسب درآمد بی حساب و کتاب» را به جای علم در دستور کارشان قرار می دهند. قراردادهای میلیاردی یکی از این نمونه هاست. قطعا کی روش کشوری چون ایران را نمی تواند پیدا کند که نزدیک به سه میلیون دلار در سال درآمد داشته باشد و مالیاتی هم ندهد، آن هم بدون هیچ برنامه و هدفی! قطعا مشکل بزرگ به مدیران ایرانی بازمی گردد. همان ها که مقابل کارلوس کی روش می نشینند و قبل از اینکه از او تعهد بخواهند، فوتبال ایران را به او «متعهد» می کنند!
    
    4- چشم به هم بزنیم جام ملت ها رسیده و ما با ناکامی از جام کنار رفته ایم. وزارت ورزش بعد از جام جهانی موضع خود را روشن کرده: «فدراسیون فوتبال پولدارترین فدراسیون است و نیازی به کمک مالی ندارد». اما فدراسیون با هنرمندی از زیربار قرارداد شانه خالی کرده است. فدراسیون فوتبال از «بند اختلافی» می گوید اما توضیحی درباره اش نمی دهد اما کی روش وزیر ورزش را مقصر می داند. یکی این وسط «صداقت» ندارد. حدس زدن نامش چندان سخت نیست.

فدراسیون فوتبال و تخلفات تمام نشدنی(هرچه بگندد نمکش می زنند وا ی به روزی که بگندد نمک)

فدراسیون فوتبال و تخلفات تمام نشدنی(هرچه بگندد نمکش می زنند  وا ی به روزی که بگندد نمک)

تخلفات تمام نشدنی فدراسیون فوتبال


نویسنده: علی عالی

    1- خسته شدید؟ خنده تان می گیرد؟ رییس فدراسیون فوتبال جدی نمی گیرد؟ دیگر برایتان مهم نیست؟ همه جا همین طور هست؟ کجا تخلف و فساد نیست؟ مسائل مهم تری در کشور وجود دارد؟ همه این سوالاتی که مطرح می کنید، درست، اما وظیفه ما همین است که بنویسیم و بنویسیم. تخلفات فدراسیون فوتبال تبدیل به «جوک روز» شده است، درست مثل پاسخ های رییس فدراسیون فوتبال به این تخلفات! حالا«ما» هستیم و اپیدمی تخلفاتی که گویا از دولت قبلی باقی مانده است و هر روز باید شاهد تکرارش باشیم.
    
    2- بارها نوشتیم و قطعا باز هم خواهیم نوشت. اعضای مجمع فدراسیون فوتبال را باید «علت» اصلی روزمرگی این روزهای فوتبال ایران و فدراسیون کفاشیان دانست: اعضایی که در مجمع نقش پررنگی ندارند و همانند «میهمان» در جلسات با آنها برخورد می شود و بعد از صرف چای و شیرینی و احتمالاناهار، به محل کارشان برمی گردند! هرچند برخی از این اعضا، نقش پررنگ تری دارند ولی کلیت مجمع، بی تفاوت شده است، دقیقا همان چیزی که آقای رییس و دبیرکل محترم به دنبال آن هستند. جمعی تقریبا مردانه از «چکیده»های فوتبال ایران و این در حالی است که آنها نه تنها از وظایف خود خبری ندارند بلکه از اختیارات شان نیز آگاه نیستند. مجمع فدراسیون فوتبال تبدیل به یکی از «بی تفاوت»ترین بخش های فوتبال ایران شده است، مثل فوتبال ایران، همانند فدراسیون فوتبال ایران که «ابهام» و «عدم شفافیت» در همه جای آن دیده می شود. در حقیقت اعضای مجمع تبدیل به ابزاری برای فدراسیون فوتبال شده اند، آنها با صلوات هایشان برای تایید، با بالابردن دست شان برای تایید و با کف زدن هایشان برای تایید در حقیقت فوتبال ایران را هر روز به عقب تر بازمی گردانند.
    
    3- «تاریکخانه مالی»، این اسم رمز فعالیت های مالی فدراسیون فوتبال است. همان جا که علی کفاشیان درباره پول فیفا می گوید: «این پول ها، پول بیت المال نیست». وقتی نظارت نباشد، باید هم رییس فدراسیون این گونه اظهارنظر کند. اعضای مجمع هم گویا برایشان اهمیتی ندارد. حالاهم AFC حساس شده و احتمالابرای «حفظ مصلحت فوتبال ایران» باید هیات شش نفره، نخوانده و بررسی نکرده، اسناد مالی را امضا کنند و «سندسازی» تازه یی راه بیندازند!
    

    4- علی کفاشیان و صداقت! اوایل همه از صداقتش می گفتند و می نوشتند اما گویا دیگر اعتقادی به آن هم نیست. همین چند ماه پیش بود که بهروان را برای ماندن خودش مناسب می دانست و حالاهمان راه را برای کنار گذاشتن نبی، آیت اللهی و شجاعی مناسب فوتبال ایران نمی داند! همین چند هفته پیش گفته بود که مشکل ایرادات به صورت های مالی مجمع گذشته حل شده است و نیازی به برگزاری مجمع نیست. او باز هم حقیقت را نگفت. باید متاسف بود. همین!

یاداشت

فدراسیون ما کلا در فضای رویایی بسر می برد ،کفاشیان در حال تجربه اندوختن ،نه مدیریت ،کسی که از فوتبال، یک فن و هنر است چیزی نمی داند تنها انتظار همان خندیدن تمسخر آمیز ایشان است که تا امروز دوام آورده ،کجای فوتبال دنیا یک فردی که الفبای فوتبال را نمی داند در راس فدراسیون فوتبال می گذارند ؟کجای دنیا خاک خورده های فوتبال خانه نشین می شوند و و افرادی که حتی در تیم محلی هم بازی نکردند در صدا و سیمای ضرغامی به عنوان کارشناس فوتبال اظهار کارشناسی می کنند؟ در کجای دنیا در راس باشگاها سیاسیون را قرار میدهند؟در کجای دنیا به مربیان و بازیکنان اجازه می دهند هر چیزی را در مورد همدیگر بگویند ؟مشکل آنجاست که در اکثر وادی کارشناسان بیرون گودند و آنها که از فوتبال ورشته های دیگر تخصصی ندارند در راس ورزش کشور ،اگر سالها هم به همین منوال پیش برود هیچ رشدی نخواهیم داشت.

    
    
    

گرفتن وام مسکن در مالزی با بهره کم (بانک مسکن و متولیان بخوانند)

مردم مالزی چگونه وام مسکن می گیرند؟چند درصد سود می دهند؟

اقتصاد > مسکن - دنیای اقتصاد نوشت:

معمولا بانک‌های مالزی دو نوع وام خرید ارائه می‌کنند: 1) وام سنتی زمان‌دار 2) وام مسکن انعطاف‌پذیر.
در وام سنتی زمان‌دار از وام‌گیرنده خواسته می‌شود که هر ماهه مبلغی را بابت اقساط بازپرداخت وام، برای مدت زمانی مشخص (به‌عنوان مثال 30 سال) پرداخت کند. این پرداخت قابل پیش‌بینی، به وام‌گیرنده این امکان را می‌دهد که کنترل بهتری بر نقدینگی خود داشته باشد.
وام مسکن انعطاف‌پذیر، در اصل همان وام سنتی زماندار است که با یک حساب جاری ترکیب می‌شود. این نوع از وام‌ها برای افرادی مناسب است که می‌خواهند از انعطاف‌پذیری در پس‌انداز پول بیشتر در زمان‌های مختلف بهره‌مند شوند. در این نوع وام، هر چه وام‌گیرنده پول بیشتری در حساب جاری خود پس‌انداز کند، می‌تواند نرخ بهره وام مسکن خود را کاهش دهد.

 نرخ بهره وام مسکن در مالزی
نرخ بهره وام مسکن در مالزی معمولا درصدی کمتر از نرخ بهره پایه است. به عنوان مثال اگر نرخ بهره پایه 6.6 درصد باشد، نرخ بهره وام 4.1 درصد خواهد بود.

 شرط حمایت، درآمد پایین و متوسط
اینکه متقاضی استفاده از تسهیلات مالی خرید مسکن چه مبلغی را می‌تواند به‌عنوان وام بانکی خرید مسکن بگیرد، به چند موضوع بستگی دارد: 1) ارزش بازاری یا قیمت خرید خانه مورد نظر 2) نوع ملک (به‌عنوان مثال ساختمان مسکونی یا تجاری است) 3) موقعیت مکانی ملک 4) سوابق وام‌گیرنده (به‌عنوان مثال سطح درآمد و...)
بانک‌ها معمولا حداکثر 80 تا 90 درصد قیمت کل ملک را وام می‌دهند. این به معنای آن است که برای یک خانه به مبلغ 500 هزار رینگیت، خریدار می‌تواند مبلغ 400 هزار تا 450 هزار رینگیت وام بانکی دریافت کند و بقیه مبلغ را نقد بپردازد.
با وجود این در مالزی هنوز خیلی‌ها نمی‌توانند صاحب خانه شوند. قیمت مسکن در این کشور نسبت به درآمدها بسیار بالاست. خیلی از افراد دارای درآمد متوسط از خانه‌های اجاره‌ای استفاده می‌کنند یا مناطق حومه شهرها را به‌عنوان محل سکونت خود برمی‌گزینند. قیمت آپارتمان در کوآلالامپور و سلانگور، معمولا بیش از 500 هزار رینگیت است و این رقم در مناطق خوبی چون پتالینگ جایا به بیش از یک میلیون رینگیت می‌رسد. این باعث می‌شود برای فردی که هر ماه درآمد 5 هزار رینگیتی دارد، خرید خانه غیرممکن شود. به همین دلیل دولت مالزی تلاش می‌کند تا به افراد دارای درآمد پایین تا متوسط در خرید خانه کمک کند. به همین دلیل طرحی را ارائه کرده است موسوم به طرح «وام خانه اول من» که بر اساس آن افراد دارای درآمد ماهانه 5 هزار رینگیت و کمتر، بتوانند از یک وام به مبلغ 100 درصد کل ارزش مسکن استفاده کنند. اما این طرح هنوز نقایصی دارد و نیازمند آن است که افراد شرایط پرداخت اقساطی معادل  2هزار رینگیت برای یک خانه 400 هزار رینگیتی را داشته باشند. با توجه به آنکه قیمت مسکن در مالزی به سرعت رو به افزایش است، داشتن استطاعت بازپرداخت وام برای قشر ضعیف و متوسط مالزی هر روز دشوارتر می‌شود.