درباره من
این وب سایت جهت گفتمان با افرادی که به نقد و نقادی باور دارند طراحی شده و در همه زمینهای سیاسی اجتماعی فرهنگی ورزشی هنری و ... پا به عرصه گذاشته تا در کنار سایر کاربران و وبلاگ نویسان با تعامل و تسامع همکاری و تبادل اندیشه نمایید وبلاگ زبان گویای کسانی است که خود را باور دارند و به دنبال احیای ارزشهای انسانی تلاش می کنند ارزشهای که متاسفانه بایکوت شده ، وبلاگ پذیرای همه اندیشها و تفکرات و ارزشهای علمی فلسفی دینی هنری و.... می باشد به امید دنیای بهتر با ساختاری انسانی تر و وجدانی آکنده از مهربانی،شادی،سلامتی،برابری،انصاف، راستی و همزیستی مسالمت امیز.
ادامه...
ایران در سوگ استاد کاتوزیان پدر علم حقوق
ایران در سوگ استاد کاتوزیان پدر علم حقوق
حقوق ایران در سوگ پدر
پدر علم حقوق ایران در گذشت
نویسنده: آرمان محمودیان
 |
امیر ناصر کاتوزیان، مردی که از او به عنوان پدر علم حقوق ایران یاد می شد اما در عین حال خود بزرگ ترین افتخار زندگی اش را دیدار با دکتر محمد مصدق، رهبر نهضت ملی شدن نفت در حاشیه یک مسابقه والیبال در ایام جوانی اش می دانست، صبح سه شنبه یازدهم شهریور در سن 87 سالگی پس از نبردی نفسگیر با بیماری ذات الریه با شاگردان و دنیایش وداع گفت.هر چند که نام این استاد برجسته حقوق به پشتوانه 60 جلد کتاب گرانبها و حضور در جمع پیش نویسان قانون اساسی اولیه انقلاب اسلامی، در تاریخ ایران و علم حقوق جاودانه خواهد ماند، اما این جاودانگی موجب التیام کامل درد شاگردان و هم قطارانش و جامعه علم حقوق نخواهد شد و فقدان حضور وی تا زمانی که حقوق ایران پابرجاست برای همه دانش پژوهشان حقوق و حقوقدانان محسوس خواهد بود.
سیاست یا ارزش در تفکیک جنسیتی (دنیا به کجا می رود؟ ما کجاییم؟)
خودرهای که دولت مهر ورز هدیه داد(3650 با تخفیف 10تا 80 درصدی)
خودرهای که دولت مهر ورز هدیه داد(3650 با تخفیف 10تا 80 درصدی)
3650خودرویی که در دولت قبل با تخفیفهای 10 تا 80درصد به افراد خاص فروخته شد
آن‌طور که مجلسی‌ها روایت کرده‌اند، خودروسازان داخلی در سال 1387 و به منظور تحقق دستور وزیر صنایع وقت، سه‌هزار و 650 دستگاه خودرو را با ارائه تخفیف‌هایی خارج از اصول و ضوابط، به اشخاصی خاص فروخته‌اند.
بر اساس این گزارش، 50 دستگاه خودرو با 80 درصد تخفیف، 200 دستگاه خودرو با 50 درصد تخفیف، 400 دستگاه خودرو با 30 درصد تخفیف، هزار دستگاه خودرو با 10 درصد تخفیف و دو هزار دستگاه خودرو به‌صورت تمام قسط و بدون سود تسهیلات، به اشخاص موردنظر واگذار شده و نمایندگان عضو کارگروه تحقیق و تفحص از خودروسازان، نام این اقدام را «فروش دستوری» گذاشته‌اند. این «فروش دستوری» در صد و شصت و سومین جلسه هیات‌مدیره یکی از شرکت‌های خودروساز کشور به تصویب رسیده و هدف از آن، تحقق دستور وزیر صنایع وقت بوده است.
در گزارش مجلسی‌ها نامی از افرادی که خودروهای تخفیفی به آنها تعلق گرفته، برده نشده و مشخص نیست سه هزار و 650 نفری که با تخفیفهای 80، 50، 30، 10 درصدی و همچنین به‌صورت تمام قسط و بدون پرداخت سود تسهیلات، صاحب خودرو شده‌اند، چه کسانی هستند. با این حال، آن‌طور که نمایندگان مجلس وعده داده‌اند، قرار است تخلفاتی که شرح آنها در گزارش تحقیق و تفحص از خودروسازان آمده است، به قوه‌قضائیه ارجاع و با متخلفان برخورد شود و باید دید «فروش دستوری» خودرو نیز در لیست اقدامات متخلفانه قرار گرفته یا جزو اختیارات اعضای هیات‌مدیره محسوب شده است.
شهروند مطلوب کیست؟(30 ویژگی یک شهروند)
شهروند مطلوب کیست؟(30 ویژگی یک شهروند)
دکتر محمود سریع القلم، استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران در نوشتاری که
برای عصرایران تحریر کرده، 30 ویژگی یک شهروند مطلوب را برشمرده است که در
زیر می خوانید:1. از راست‌گویی، لذت ببرد؛
2. سعی نکند همه را داشته باشد: هم جذب کند و هم دفع؛
3. هوش و فهم دیگران را دست‌کم نگیرد؛
4. اتومبیل خود را برای شهروندی که از خطوط عابر پیاده حرکت می‌کند، متوقف کند؛
5. در نقل قول از دیگران، حتی ویرگول‌ها را هم رعایت کند؛
6. ذهنیت خود را از مسائل ضرورتاً مساوی با حقیقت نداند؛
7. هر چند وقت یکبار، از مخالفین خود احوالپرسی کند؛
8. نه برنجد و نه برنجاند؛
9. تفاوت میان تبلیغ و تحلیل رسانه‌های غیرخصوصی را سریع تشخیص دهد؛
10. به عموم مسایل محیط زیستی، حساس و عامل به عمل باشد؛
11. از افراد چند شخصیتی و متملق فاصله بگیرد؛
12. از زبان خود مانند سلامتی خود، مراقبت کند؛
13. در قبال بدی افراد، عمدتاً سکوت کند تا نیروهای معنوی درونی او پرورش پیدا کنند؛
14. بدون چشم‌داشت، برای بازکردن گره‌های اطرافیان خود اهتمام ورزد؛
15. به‌عنوان شهروند، ارزش خود را صدها درجه بالاتر از سیاست‌مداران بداند؛
16. در هفته، دو نیم روز برای رشد فردی و شخصیتی خود، وقت بگذارد؛
17. حتی سه بامداد، از چراغ قرمز عبور نکند؛
18. در محیط کار و زندگی او، رنگ‌های صورتی، زرد، قرمز و کلاً شاد حضور داشته باشند؛
19. علاقه به کنترل‌کردن و احاطه بر دیگران را از شبکه رفتاری خود، حذف کند؛
20. عیوب دیگران را به صورت خصوصی، تدریجی و لحن اصلاحی به آنها منتقل کند؛
21. جایی که به او احترام نمی‌گذارند، نرود؛
22. ادب، تربیت و متانت او نسبت به مواضع سیاسی‌اش، حضور، نمود و برجستگی بیشتری داشته باشند؛
23. آنقدر تمرین کند تا از موفقیت دیگران ناراحت نشود؛
24. از اجرای قانون و رعایت آیین‌نامه‌ها، لذت ببرد؛
25. همه‌جا، با همه‌کس و در معرض هر مخاطبی، یک شخصیت داشته باشد؛
26. از حلقه اول دوستان خود مرتب احوالپرسی کند؛
27. در مغازه‌ها، اجازه دهد کسانی که قبل از او وارد مغازه شده‌اند، زودتر کارشان انجام شود؛
28. مروج و مبلغ رفتار و افکار مثبت افراد باشد و نه خود افراد؛
29. در ماه حداقل یک کتاب تمام کند، یادداشت‌برداری کند و در منظومه فکری و رفتاری خود، آنها را به کار گیرد؛
30. معرف و مظهر این بیان مولانا شود:
هین، خمش کن، خار هستی را ز پای دل بکن تا ببینی در درون خویشتن، گلزارها
فرهنگ کتاب خوانی در ایران چرا پایین است؟
کندوکاو
چرا ایرانیان کمتر کتاب می خوانند؟
نویسنده: علی اصغر سیدآبادی
 |
سال 1353پژوهشی زیرنظر دکترعلی اسدی در سطح ملی انجام شده است که بخشی از آن به رفتارهای فرهنگی مردم و به خصوص مصرف فرهنگی آنان اختصاص دارد. نتیجه آن پژوهش در حوزه کتاب این است که مردم ایران خیلی کم کتاب می خوانند و کتابخوانی به عنوان رفتار حاشیه یی مصرف فرهنگی ایرانیان است. سال ها بعد یعنی سال 1383 نیز در پژوهش ارزش ها و نگرش های ایرانیان که به سرپرستی دکترمحسن گودرزی و در دفتر طرح های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شده است، بار دیگر به این موضوع پرداخته اند و نتیجه باز هم چندان تفاوتی نکرده است و تنها 21 درصد گفته اند که همیشه کتاب می خوانند. پژوهشگران سال 1353 درباره دلایل و علل کم خوانی ایرانیان هم نظر مردم را پرسیده اند و هم خود تحلیلی ارائه کرده اند. به نظر آنان «تنها عاملی که با خواندن کتاب رابطه مستقیم دارد، سواد است. با افزایش تحصیلات گروه کتابخوانان مستمر هم افزایش می یابد و از 9 درصد کتابخوان در میان افراد با تحصیلات سیکل به 21 درصد در میان افراد با تحصیلات عالیه می رسد.» با این حال این پرسش از همان روزگار باقی است که چرا 79 درصد بقیه در میان باسوادان کتاب نمی خوانند؟ با اینکه در حوزه های دیگری که با «سواد» مرتبط است مانند روزنامه و مجله خوانی و در حوزه هایی که با میزان دسترسی مرتبط است مانند برخورداری از تلویزیون و رادیو، آمار ها در این دو تحقیق تفاوت معناداری را نشان می دهند، اما در حوزه کتاب و کتابخوانی در بر یک پاشنه می چرخد. میزان سواد مردم در سال 1383 با سال 1353 قابل مقایسه نیست و بسیار بالاتر رفته است. همچنین دسترسی به کتاب نیز افزایش یافته است. تعداد کتابفروشی ها، مراکز توزیع، نمایشگاه ها و کتابخانه ها افزایش پیدا کرده است. با این حساب نباید تردید کنیم که در سال 1383 نسبت به سال 1353 باید مردمی کتابخوان تر داشته باشیم، اما چرا مردم کتابخوان تر نشده اند؟ مردم باسواد در سال 1353 نداشتن فرصت و بی علاقگی به کتابخوانی یا عادت نداشتن به کتابخوانی را به عنوان دو دلیل کتاب نخواندن خود برشمرده اند. سال ها بعد نیز کماکان نداشتن فرصت به عنوان یکی از علل کم خوانی ذکر شده است، اما اگر از هرکسی بپرسیم که چرا کم کتاب می خوانید، به قیمت گران کتاب اشاره می شود. تازه این آمار ها مال قبل از سال 1383 است. از سال 1383 تاکنون تحولات گسترده یی در دسترسی مردم به رسانه های نوین ایجاد شده است. دسترسی به اینترنت و به خصوص اینترنت پرسرعت بسیار آسان تر شده است. نقش گوشی های هوشمند و تبلت ها در زندگی مردم افزایش بسیار یافته است و امروزه نسل جوان ساعت های زیادی را در این فضا ها سپری می کنند و در تحلیل های منتشر شده، گاهی این فضا ها رقیب کتاب شمرده می شود.البته از سویی این فضا ها شکل های جدیدی از کتاب و کتابخوانی را نیز ایجاد کرده اند، اما این تحلیل که استفاده ارتباطی و سرگرم کننده در این فضا ها بسیار بیشتر از کتابخوانی است، تحلیل قابل تاملی است.
با این حال ما تصویری روشن از وضعیت کتابخوانی در سال های اخیر نداریم. نهادهای مختلفی با تعریف های متفاوت از «کتاب خوانی» آمارهایی از سرانه مطالعه در کشور ارائه کرده اند. به این دلیل که مبنا یکسان نیست و به خصوص با مبناهای جهانی در این زمینه متفاوت است، این آمار ها امکان تطبیق و بررسی وضعیت ایران را در میان کشورهای مختلف جهان نمی دهد، اما آنچه مسلم است و مورد تاکید بسیاری از کار شناسان و بزرگان کشور، این است که ما ایرانیان کتاب کم می خوانیم.
بنابراین کماکان پرسش همان است و پاسخ همان: اما آیا این پاسخ ها، پاسخ هایی واقعی است یا توجیه رفتاری که به نظرمان شایسته نیست، اما اراده یی برای تغییرش نداریم؟
پاسخ های تبلیغاتی و غیرواقعی به این پرسش جز پنهان کردن درد و به تاخیر انداختن درمان فایده یی ندارند. برای هر تحول اساسی در کتابخوانی باید به این پرسش پاسخ بدهیم که ما ایرانیان چرا کمتر کتاب می خوانیم؟ ما سال هاست با این پرسش درگیر هستیم.