رضا بژکول

انسان ها 4 دسته اند نگاه شریعتی به انسانها (شما جزء کدام دسته ای؟)

١ـ آنانی که وقتی هستند، هستند و وقتی که نیستند هم نیستند.

عمده آدم‌ها حضورشان مبتنی به فیزیک است. تنها با لمس ابعاد جسمانی آنهاست که قابل فهم می‌شوند. بنابراین اینان تنها هویت جسمی دارند.

٢ـ آنانی که وقتی هستند، نیستند و وقتی که نیستند هم نیستند.

مردگانی متحرک در جهان. خود فروختگانی که هویت‌شان را به ازای چیزی فانی واگذاشته‌اند. بی‌شخصیت‌اند و بی‌اعتبار. هرگز به چشم نمی‌آیند. مرده و زنده‌‌شان یکی است.

٣ـ آنانی که وقتی هستند، هستند و وقتی که نیستند هم هستند.

آدم‌های معتبر و با شخصیت. کسانی که در بودنشان سرشار از حضورند و در نبودنشان هم تاثیرشان را می‌گذارند. کسانی که همواره به خاطر ما می‌مانند. دوستشان داریم و برایشان ارزش و احترام قائلیم.

٤ـ آنانی که وقتی هستند، نیستند و وقتی که نیستند هستند.

شگفت‌انگیز‌ترین آدم‌ها.

در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه‌اند که ما نمی‌توانیم حضورشان را دریابیم. اما وقتی که از پیش ما می‌روند نرم نرم آهسته آهسته درک می‌کنیم، باز می‌شناسیم، می فهمیم که آنان چه بودند. چه می‌گفتند و چه می‌خواستند. ما همیشه عاشق این آدم‌ها هستیم. هزار حرف داریم برایشان. اما وقتی در برابرشان قرار می‌گیریم قفل بر زبانمان می‌زنند. اختیار از ما سلب می‌شود. سکوت می‌کنیم و غرقه در حضور آنان مست می‌شویم و درست در زمانی که می‌روند یادمان می‌آید که چه حرف‌ها داشتیم و نگفتیم. شاید تعداد این‌ها در زندگی هر کدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسد.

رضا بژکول چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت 09:57

0 نظر

پیام خدا به همه انسانها(فقیر ،غنی ،قدرتمندان و ضعیفان)

نامه ای از سوی پروردگار به همه انسان ها

سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرد ه‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام . ( ضحی 1-2)

افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی.   (یس 30)

و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی. (انعام 4)

و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام (انبیا 87)

و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری. (یونس 24)

و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری (حج 73)

پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرو رفتند و تمام وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی اما به من گمان بردی چه گمان هایی . ( احزاب 10)

تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی ، که من مهربانترینم در بازگشتن. (توبه 118)

وقتی در تاریکی ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می‌مانی، تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی .(انعام 63-64)
این عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هروقت سختی به تو رسید از من ناامید شده‌ای . (اسرا 83)

آیا من برنداشتم از دوشت باری که می شکست پشتت؟ (سوره شرح 2-3)

غیر از من خدایی که برایت خدایی کرده است ؟ (اعراف 59)

پس کجا می روی (تکویر26)
پس از این سخن دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری (مرسلات 50)

چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد تا مرا که می بینی خودت را بگیری؟ (انفطار 6)

مرا به یاد می آوری ؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن کنند و ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال آن ها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی، و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده بود. (روم 48)

من همانم که می دانم در روز روحت چه جراحت هایی برمی دارد ، و در شب روحت را در خواب به تمامی بازمی ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگی برمی انگیزانم و تا مرگت که به سویم بازگردی به این کار   ادامه می دهم. (انعام 60)

من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت می‌دهم. (قریش 3)

برگرد، مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر با هم باشیم. (فجر 28-29)

تا یک بار دیگه دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم. (مائده 54)

رضا بژکول چهارشنبه 28 بهمن 1394 ساعت 09:46

0 نظر

شکسیپر ونصیحت او به همه

شکسیپر ونصیحت او به همه
نصیحتی از شکسپیر

Shakespeare Said :
شکسپیر گفت
I always feel happy, you know why?
من همیشه خوشحالم، می دانید چرا؟
Because I don’t expect anything from anyone,
برای اینکه از هیچکس برای چیزی انتظاری ندارم،
Expectations always hurt .. Life is short .. So love your life ..
انتظارات همیشه صدمه زننده هستند .. زندگی کوتاه است .پس به زندگی ات
عشق بورز.
Be happy .. And keep smiling . Just Live for yourself and ..
خوشحال باش . و لبخند بزن . فقط برای خودت زندگی کن و .
Befor you speak » Listen
قبل از اینکه صحبت کنی » گوش کن
Befor you write » Think
قبل از اینکه بنویسی ، فکر کن
Befor you spend » Earn
قبل از اینکه خرج کنی ، درآمد داشته باش
Befor you pray » Forgive
قبل از اینکه دعا کنی ، ببخش
Befor you hurt » Feel
قبل از اینکه صدمه بزنی ، احساس کن
Befor you hate » Love
قبل از تنفر ، عشق بورز
That’s Life … Feel it, Live it & Enjoy it.
زندگی این است … احساسش کن، زندگی کن و لذت ببر

رضا بژکول سه‌شنبه 27 بهمن 1394 ساعت 12:53

0 نظر

مطالعه د ر ایران روزانه دو دقیقه در جهان 55 دقیقه (آنوقت به جهان می خواهیم درس بدهیم)تا مطالعه نیست همین است

شاید در آغاز دهه گذشته کسی فکر نمی کرد که با همه گیر شدن استفاده از اینترنت و شبکه های اجتماعی و اوج گرفتن تب فناوری گوشی های هوشمند و بازی های رایانه ای که از یک قارچ خور ساده شروع شد، کار به جایی برسد که این فناور ی ها در زندگی روزمره آن چنان نسوج کنند و ساعات مفید و غیر مفید جوانان را به خود اختصاص دهند که دیگر وقت آزادی برای اندیشیدن به انتخاب کتاب و وقت گذاشتن برای مطالعه نداشته باشند.
دور از حقیقت نیست اگر ادعا کنیم بخشی از فرهنگ مطالعه و کتابخوانی به دست همین فناوری های جدید بلعیده شد.
ورای همه آمارهای رسمی و غیررسمی که در تایید یا رد آن، افراد مختلف سخن ها گفته اند، پذیرفتن این واقعیت که این سال ها حال سرانه مطالعه در کشورمان خوب نیست و فرهنگ مطالعه و کتابخوانی دیگر در میان خانواده ها رونق گذشته را ندارد، کار دشواری نیست.
در این پرونده نگاهی مختصر داریم به نامهربانی هایی که خواسته و ناخواسته به یارمهربان روا داشته ایم.

روزی 2 دقیقه مطالعه ما در برابر میانگین 55 دقیقه ای مطالعه جهانی

یک زمانی که خیلی هم دور نبود در هر محله ای یک کتابفروشی وجود داشت، در حقیقت همین لوازم التحریری های گرامی کتاب هم داشتند، هر چند طبیعتاً کتابی مثل «تاریخ تمدن» ویل دورانت در مغازه آن ها به فروش نمی رسید، اما همین که کتاب های ژول ورن، رمان های عاشقانه و شعرهای سهراب و پروین اعتصامی دم دست مردم بود غنیمتی بود. کم کم کتابفروشی های هر محل شدند لوازم التحریری و بعدش آن قدر اوضاع کتاب در کشور بد پیش رفت که حتی کتابفروشی های بزرگ هم عملاً تبدیل شدند به محل فروش محصولات لوکس فرهنگی مثل پوستر شعرا، دفترچه یادداشت های فانتزی و جعبه های فانتزی کادو و... اندک کتاب هایی هم که گاهی در آن ها به چشم می خورد در حقیقت کتاب نیستند و جز ظاهر کتاب هیچ شباهتی به این کالای فرهنگی و یار مهربان ندارند.

مجموعه پیامک از جملات صرفا منتسب به کوروش کبیر، حسین پناهی و دکتر شریعتی در کنار یکسری کتاب مثلاً روانشناسی که در واقع کتابسازی است و مجموعه ای از داستان های کوتاه خارجی و داخلی بدون اجازه مولفان، که با نتیجه گیری های گُل درشت مشابه سریال تُرکی «کلید اسرار» سعی می کنند به نوعی مخاطب را با ژست های روانشناسانه جذب کنند و... کتاب‌های پرفروش ما هستند.

پس نباید به همین آمارهای نصفه و نیمه مطالعه در کشور هم به عنوان شاخص نگاه کرد؛ چون به خاطر کیفیت کتاب های موجود در بازار، محتوای مناسبی به مخاطب منتقل نمی شود. از طرفی کتاب های الکترونیک بدون اجازه مولف و ناشر عرضه می شوند بدون آن که سودی شامل حال کسی شود که برای تألیف این کتاب ها زحمت کشیده، تا بتواند اثر بهتری را عرضه کند.

در این اوضاع و احوال که مطالعه یکی از عادت های جامعه ما نیست بهتر است، نگاهی به آمارهای جهانی بیندازیم. در یک نظرسنجی که چندی پیش توسط مؤسسه NOP World Culture Score در 30 کشور دنیا درباره سرانه استفاده از رسانه ها انجام گرفت، هندی ها کتابخوان ترین مردم دنیا نام گرفتند. (البته چون معیارها در این تحقیقات متفاوت است، ممکن است در هر کار تحقیقاتی متناسب با معیارها یک کشور اول باشد) در این نظرسنجی که با پرسش از 30 هزار نفر بزرگسال (13 سال به بالا) انجام شد، مشخص شد میانگین جهانی سرانه مطالعه 71/55 دقیقه در روز است. (در حالی که طبق برخی آمارها در کشور ما حدود 2 دقیقه است) این جدول نتایج 10 کشور اول این فهرست را نشان می دهد.

آنچه جالب توجه است حضور کشورهای آسیایی در رتبه های بالای این فهرست است درحالی که آمریکا با سرانه 85/45 دقیقه ای و انگلیس با سرانه 42/45 دقیقه ای به ترتیب در رتبه های 23 و 26 این فهرست قرار گرفته اند که این امر با توجه به وجود رسانه های تصویری (سینما و تلویزیون) قدرتمند در این کشورها قابل توجیه است. در خور ذکر است در این آمارگیری میزان خواندن روزنامه از کتاب جدا نشده است.

منبع: روزنامه لس آنجلس تایمز.