نشنال جغرافی با تصاویر زیبا

تصاویر منتخب و دیدنی از نشنال جئوگرافیک

ساختمان های لوکس دنیا با قیمت بالا

گرانقیمت‌ترین ساختمان‌های لوکس دنیا

در آسیا، آمریکا و حتی آلمان ساختمان‌های عظیم یا لوکسی ساخته شده‌اند که میلیاردها دلار هزینه ‌برداشته‌اند. گران‌ترین ساختمان‌های دنیا در کجا قرار دارند و چقدر خرج برداشته‌اند؟ در این گزارش تصویری ببینید:

ابراج البیت نام برج و هتلی مجلل در مکه، عربستان سعودی است. سازندگان ساختمان گروه سعودی بن لادن (متعلق به خانواده اسامه بن لادن) است. معمار آن شرکت دارالهنداسه است. برج ۶۰۱ متری با بزرگترین ساعت جهان، بیننده را به یاد “بیگ بن” در لندن می‌اندازد. ساخت این برج ۱۵ میلیارد دلار هزینه برداشته است.

تفرج‌گاه عظیم و لوکس در جزیره “ستوزا” در سنگاپور با آکواریوم، هتل، کازینو، شهر بازی و غیره که ساخت این مجموعه ۶ میلیارد و ۹۵۰ میلیون دلار هزینه برداشته است.

هتل کازینو “Marina Bay Sands” در سنگاپور قرار دارد. این طرح با ارتفاع ۱۹۱ متری از سه ساختمان تشکیل شده که هر کدام دارای ۵۵ طبقه هستند. باغی که بر روی سقف ساخته شده ۳۴۰ متر طول دارد. سالن تئاتر، موزه و حتی یک سالن پاتیناژ نیز در این مجموعه جای گرفته‌اند که با هزینه ۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار ساخته شده است.

هتل “کسموپولیتن” در لاس‌وگاس آمریکا از دو برج ۶۱ طبقه‌ای تشکیل شده که در مجموع ۲ هزار و ۹۹۵ اتاق دارد. ساخت این مجموعه لوکس ۳ میلیارد و ۹۰۰ میلیون دلار هزینه برداشته است.

برج “مرکز تجارت جهانی یک” (One World Trade Center) که پس از حمله تروریستی و فروریختن برج‌های دوقلوی تجارت جهانی در ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ ساخته شد. این برج با ۵۴۱ متر بلند‌ترین ساختمان آمریکا محسوب می‌شود و هزینه ساخت آن ۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار بوده است.

هتل قصر امارات در ابوظبی برای مدت‌ها گران‌ترین ساختمان جهان محسوب می‌شد. ساخت این هتل که اداره آن برعهده مجموعه هتل‌های زنجیره‌ای مجلل و گران‌قیمت “کمپینسکی” سوئیس است، ۳ میلیارد دلار هزینه برداشته است.

کازینو – هتل لوکس “وین” (Wynn Resort) که در لاس‌وگاس آمریکا قرار دارد با هزینه‌ای معادل ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار ساخته شده است.

هتل – کازینو “Venetian Macau” با وسعتی برابر ۹۸۰ هزار متر مربع در شبه جزیره ماکائو ساخته شده است. این شبه‌جزیره اکنون بخشی از جمهوری خلق چین است. هزینه ساخت این هتل ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار اعلام شده است. ساخت هتل کازینوی “شهر رویا” که درست روبروی این هتل – کازینو ساخته شده هم ۲ میلیارد ۴۰۰ میلیون دلار هزینه داشته است.

برج پرنسس، چهارمین برج از سمت راست در این عکس، سال‌ها بزرگترین برج مسکونی دنیا بود که برج لوکس نیویورک بعدا جایگزین آن شد. ساخت این برج مسکونی یکصد و یک طبقه‌ای در مجموع ۲ میلیارد و یکصد و هفتاد میلیون دلار خرج برداشته است.

برج آنتیلا در مومبای یکی از ساختمان‌های عجیب جهان است که توسط میلیاردر هندی موکش آمبانی ساخته شده است. در ساخت این برج از برج‌های بابل الهام گرفته شده است که یکی از عجایب هفت‌گانه به‌شمار می‌آید. موکش آمبانی تصمیم داشت خود در این ساختمان ۳۱ طبقه که ۲ میلیارد دلار هزینه برداشته، زندگی کند ولی این تصمیم را اجرا نکرد.

هتل پلاتسو در لاس‌وگاس آمریکا با فواره‌های درون لابی و سنگ‌های گران‌قیمت مرمر دارای سه هزار سوئیت بسیار لوکس است. ساخته این هتل یک میلیارد و هشت صد میلیون دلار هزینه برداشته است.

برج تایپه ۱۰۱ با ارتفاع ۵۰۸ متر، تا پیش از ساخت برج خلیفه در دبی مرتفع‌ترین برج جهان محسوب می‌شد. ساخت این برج در مجموع یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار هزینه برداشته است.

تل – کازینوی “بل‌آجییو” (Bellagio) در لاس‌وگاس آمریکا با الهام از شهر چهارهزار نفری “بل آجییو” ایتالیا که در کنار دریاچه کومر واقع شده، ساخته شده است. تعدادی از فیلم‌های هالیوود در این هتل فیلم‌برداری شده‌اند. هزینه ساخت هتل یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار بوده است.

ساختمان بانک مرکزی اروپا که در فرانکفورت آلمان ساخته شده از دو برج به هم پیوسته تشکیل شده که هزینه آن در مجموع یک میلیارد و ۵۷۰ میلیون دلار بوده است.

استادیوم ویمبلی لندن توسط “سر نورمن فورستر” ستاره جهان آرشتیکت طراحی شده که دارای ۹۰ هزار صندلی و سقف متحرک است که آن را به بزرگترین “آرنای” دنیا تبدیل کرده است. ساخت این استادیوم یک میلیارد و پانصد میلیون دلار تمام شده است.

استادیوم یانکی نیویورک در سال ۱۹۲۳ ساخته شده که جای آن را استادیوم مدرن و جدیدی گرفت. هزینه ساخت آن یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار بوده است.

برج خلیفه با ۸۲۸ متر بلند‌ترین برج جهان است که با هزینه یک میلیارد و پانصد میلیون دلار در دبی ساخته شده است. این برج دارای بیش از هزار واحد آپارتمان، ۴۹ طبقه اداری، ۴ استخر و یک کتابخانه است. هتل آرمانی با ۱۶۰ اتاق به طراحی جورجیو آرمانی نیز در طبقات اولیه برج قرار دارد

اگر جوانان ،ورزشگاه،کنسرت،سینما نروند بفرماید کجا بروند؟

کنسرت، سینما و ورزشگاه نرویم، کجا برویم؟

مصطفی داننده

عصر ایران - می‌خواهم از نگاه یک جوان به مسئله اخیر لغو کنسرت‌ها و حواشی آن بپردازم. مسئله‌ای که به نظر می‌رسد در حال تبدیل  شدن به یک دغدغه اجتماعی است. وقتی توصیه می‌شود در کشور کنسرت برگزار نشود و یا شرکت کنندگان در کنسرت متهم به بی‌بندوباری می‌شوند سوالی در ذهن جوانان کشور که متعقل به نسل سوم و چهارم هستند ایجاد می‌شود که اگر کنسرت نرویم یا در سینما فیلم دلخواه خود را نبینیم یا در فعالیت‌های اجتماعی شرکت نکنیم، دقیقا کجا برویم و انرژی خود را تخلیه کنیم؟

  برای نسل ما اندازه جهان برای این نسل به اندازه یک موبایل یا تبلت است. به واسطه شبکه‌های جهانی امروز تمام اتفاقات دنیا پیش چشم ماست. متولدین دهه 60، 70 و حتی 80 در جریان تمام اتفاقات فرهنگی و اجتماعی دنیا هستند. بسیاری از اینها درگیری سریال‌های چند فصلی ساخت آمریکا، اروپا و حتی ترکیه هستند. بخشی از آنها در مترو، اتوبوس، ماشین و حتی سرکلاس دانشگاه موسیقی غربی گوش می‌دهند. به روز ترین فیلم‌های سینمای هالییود از طریق اینترنت به راحتی در اختیار جوانان ایرانی است.

به نظر شما می‌شود به این جوانان با چنین دیدگاه‌هایی گفت در کنسرت شرکت نکنید؟ آیا آنها دلایل مسئولان فرهنگی، قضایی، اجتماعی و سیاسی ما را که عمدتا از نسل اول و دوم انقلاب هستند برای تعطیلی یک کنسرت یا اجازه اکران ندادن به یک فیلم را می‌پذیرند؟

آنها ایران را با کشورهای دیگر مقایسه می‌کنند. برای نسل‌های تازه ایران بسیاری از این دلایل پذیرفتنی نیست. برخی از خطبه‌ها، برخی از سخنرانی‌ها به هیچ وجه نمی‌تواند جوان ایرانی را قانع کند که به کنسرت نرود.

جوانان اول انقلاب و یا دهه 70 درگیر رسیدن به آرمان‌های خود بودند. انقلاب، جنگ، اصلاحات و ... باعث شده بود آنها اندیشه‌ای متفاوت از جوانان امروز داشته باشد. جوان امروز به دنبال تفریح و جایی برای سپری کردن وقت خود است. این معنا نه مختص جوانان ایران بلکه دربرگیرنده همه جهان است. تفاوت جهان با ما در این است که آنها اجازه می‌دهند جوان انرژی پنهان خود را در مکان‌های فرهنگی و اجتماعی تخلیه کنند.

در ایران اما جوانان به دلیل نبود چنین امکاناتی مجبور هستند انرژی خود را در فضای مجازی و در حال ناسزاگفتن به این و آن صرف کنند. کاش مسئولان کشوری بگویند جوان به کنسرت نرود کجا برود؟ چه برنامه‌ای برای خالی کردن انرژی جوانان طراحی  کرده‌ایم؟ کاش پاسخ می‌دادند برای جوانان مشهدی چه امکاناتی تدارک دیده‌اند که آنها زمان را خود را در این مکان‌های فرهنگی و اجتماعی سپری کنند.

بگذارید برای درک بهتر جامعه ایران مثالی برایتان بزنم. راننده تاکسی در خط پررفت و آمدی در تهران در حال داد زدن برای سوار شدن مسافران به تاکسی خود بود اما درهای ماشین را قفل کرده بود و مسافران نمی‌توانستند سوار بر آن شوند و به خاطر همین راهی ماشین‌‌های دیگر می‌شدند که حتی تاکسی هم نبودند تا به مقصد خود برسند.

مسائل فرهنگی کشور ما نیز همچون این راننده تاکسی است که فقط داد می‌زند اما مسافران به دلیل قفل بودن درها نمی‌توانند سوار آن شوند. این روزها و یا بهتر بگویم این سال‌ها برخی از مسئولان کشور با مسائل فرهنگی به گونه‌ای رفتار می‌کنند که با بزه‌های اجتماعی برخورد می‌کنند. تاکسی با درهای بسته ؛ حال و روز فرهنگ امروز کشور ما!

رفتار قهرآمیز اما باعث می‌شود که جوانان به راحتی و بدون هیچ زحمتی به سمت درهای خروجی کشور راهنمایی شوند تا ما تنها در مسئله فرهنگی فقط داد بزنیم و نتوانیم جونان کشور را با خود همراه کنیم .مواظب باشیم با سخت‌گیری‌های فرهنگی نسل سوم خود را از دست ندهیم. ضمن این که در دنیای امروز سرگرمی تنها سرگرمی نیست یک صنعت است و عده ای در این صنعت سرگرم اند و اشتغال تنها در کارگاه و کارخانه تبلور نمی یابد.
 

کیمیای  ایران رکورد المپیک را شکست ترانه سینما را

از «ترانه» سینما تا «کیمیا»ی ورزش

«هر ضربه ای که تو زدی، پاسخی بود به جمله تحقیرآمیز؛ چون تو دختری». این جمله امروز بارها دست به دست شد. دخترها از این موفقیت بی نهایت خوشحالند.

عصرایران؛ احسان محمدی - این طلایی ترین مدال برنزی بود که در طول تاریخ المپیک گرفته ایم. اغراق نیست. اصلاً یادتان می آید آخرین باری که برای دیدن مسابقه دختر ورزشکاری از این سرزمین تا چهار صبح بیدار ماندید به کدام قرن تعلق دارد؟ 

واکنش ها به مدال برنز «کیمیا علیزاده» هنوز طوفانی است. پرشور. درست مثل مبارزه های این دختر که نامش جاودانه شد. چند واکنش به این پیروزی در فضای مجازی جلب توجه کرد:

1- دکتر «حسن روحانی» در پیامی پرمهر که کمتر نمونه آن را دیده بودیم، نوشت:« دخترم کیمیا، همه مردم بویژه بانوان ایران زمین را شاد کردی؛ شادی همیشگی را برایت آرزومندم». روحانی یک پسر و سه دختر دارد. شاید به واسطه همین از واژه « دخترم» استفاده کرده است.  «کیمیا» این روزها دختر همه خانواده های ایرانی است، حتی رئیس جمهور!

2- «هر ضربه ای که تو زدی، پاسخی بود به جمله تحقیرآمیز؛ چون تو دختری». این جمله امروز بارها دست به دست شد. دخترها از این موفقیت بی نهایت خوشحالند. انگار که او به جای همه آنها و برای اثبات توانایی شان مبارزه کرده است، مدال آورده است. حقیقت دارد که برخی از خانواده ها با سختگیری گاهی  زیاده از حد، مانع از فعالیت های اجتماعی دخترانشان می شوند. موضوعی که حالا شاید با مدال کیمیا بشود به آن با تسامح بیشتری نگاه کرد.

 

  

3- ورزش بانوان در ایران همیشه زیر سایه غلیظ مردان بوده است. حتی بعضی ها که جز نفرت  چیزی در اندیشه شان نیست، اعزام بانوان را به المپیک را «زینت المجلس» لقب دادند و عنوان کردند که جمهوری اسلامی ایران سعی می کند تصویری روشن و اغراق آمیز از خود به دنیا معرفی کند. اما حالا حتی منکران هم ایمان آوردند که فضا عوض شده است. دختران ایرانی با شجاعت و جسارت و البته حفط وقار و متانت، توانستند خود را به دنیا تحمیل کنند. از سوی دیگر پخش زنده مسابقه یک زن از تلویزیون اتفاق تازه ای است. شاید کمتر از ده سال. از این گشایش ها استقبال کنیم.

4- در حالی که برخی اصولاً ورزش زنان را به رسمیت نمی شناسند و آن را فعالیتی نه چندان شایسته می دانند، تصویری از «سید محمدپولادگر» رئیس فدراسیون تکواندو چشم نواز بود. عکاسی او را شکار کرده بود که در اوج رقابت برای کسب مدال برنز روی سکوها و میان آن ازدحام و هیجان قرآن می خواند و برای دختر سرزمین اش دعا می خواند. همان چیزی که خود کیمیا علیزاده در نخستین واکنش بعد از کسب مدال در اینستاگرامش نوشت. اینکه به واسطه دعاها و انرژی ها مثبت مردم توانی مضاعف پیدا کرده است.

5- کیمیا علیزاده فاتح یک رکورد دیگر شد. جوان ترین مدال آور تاریخ ایران در المپیک. پیش از کیمیا  64 سال پیش «ناصر گیوه چی» 19 ساله در المپیک هلسینگی مدال نقره گرفته بود و حالا کیمیای 18 ساله. مدال برنز کیمیا علیزاده به اندازه گل «خداداد عزیزی» به استرالیا دلچسب بود. اما کیمیا متولد 1377 است. یعنی  یکسال بعد از بازی ایران- استرالیا به دنیا آمده! به نسل جدیدی که چالاک و باهوش از راه رسیده اند، ایمان بیاوریم.

6- در میان انبوه واکنش ها، توئیت «ترانه علیدوستی» به چشم آمد. او که خود در خانواده ای ورزشی و افتخارآفرین به دنیا آمده این روزها به واسطه بازی های درخشان و شخصیت موقرش یکی از محبوب ترین بازیگران سینما است. «ترانه»ی سینمای ایران خطاب به «کیمیا»ی ورزش نوشت:« «تازه دوره‌های بعد معلوم می‌شه برای همتایانت چه کردی؛ بهشون اعتماد به نفس دادی و فهموندی این عرصه صحنه اون‌ها هم هست.» کوتاه و گویا!

7- پیش از کیمیا علیزاده ستاره های دیگری هم داشته ایم که شهاب وار درخشیده اند و بعد در آسمان ورزش گم شده اند. هیچ ایرادی ندارد اگر یک تیم روان شناسی او را از امروز مدیریت کند. مدیریت کند تا در چند المپیک آینده مدال بگیرد. نگاهی به مدال آوران دیگر کشورها بیندازید. آنها در قهرمانی «استمرار» دارند. با تشویق های بی اندازه و کورکننده مانع از آن نشویم که او راهش را ادامه دهد.

  

8- کیمیا علیزاده یک دختر است. یک بانوی ایرانی که با حجاب، با رعایت وقاری که خاص زدن ایرانی است پرچم سه رنگ مان را برافراشته کرد. می شود با آنها مهربان تر باشیم. فضا را برای فعالیت های ورزشی شان هموار تر کنیم. اگر زنان تا امروز به قول فردوسی هنرشان این بود که « نشینند و زایند شیران»، حالا خود شیرند. امید که مدال کیمیا زمینه حضور زنان را در ورزشگاه ها هموارتر کند.

ویژگی های افراد موفق(30 ویژگی از دیدگاه دکتر سریع القلم)

سی ویژگی افراد موفق

ویژگی های افراد موفق(30 ویژگی از دیدگاه دکتر سریع القلم)

۱-خیلی علاقمندند بدانند چند عدد شن در کرۀ زمین وجود دارد؛
۲-هر آنچه را که می خوانند و می‌شنوند، زود باور نمی‌کنند؛
۳-هر کار می‌کنند دراز مدت را در نظر می‌گیرند؛
۴-کار خوب انجام دادن را بر پول درآوردن، اولویت می‌دهند؛
۵-بر یک هدف مهم، تمرکز دارند؛
۶-برای تحقق این هدف، روزی ده ساعت تلاش می‌کنند؛
۷-بسیار با حوصله هستند؛
۸-خیلی احساس دارند ولی نه در واکنش‌ها و تصمیم‌گیری‌ها؛
۹-نیازی به رانت ندارند چون از فکر خود بسیار استفاده می‌کنند؛
۱۰-در مورد خودشان می‌توانند یک کتاب بنویسند؛
۱۱-از زندگی شکایت نمی‌کنند؛
۱۲-جوراب سفید با کت و شلوار نمی‌پوشند؛
۱۳-به همه احترام می‌گذارند ولی برای هر فردی، وقت نمی‌گذارند؛
۱۴-تسلطی وصف‌ناپذیر بر رفتار خود دارند؛
۱۵-ذهن هرمی دارند: مسایل از با اهمیت‌ترین به کم اهمیت‌ترین طبقه‌بندی شده است؛
۱۶-مدت‌ها طول می‌کشد تا واکنش نشان دهند: ممکن است به مسئله‌ای هیچ وقت واکنش نشان ندهند؛
۱۷-برای کسب اعتبار، به پرکاری و راستگویی اتکاء دارند؛
۱۸-تا بتوانند از سیاست و دولت فاصله می‌گیرند تا فکرشان آزاد باشد؛
۱۹-عموماً با توانایی‌های افراد کار دارند؛
۲۰-تعریفی مستحکم از توانایی‌ها و ضعف‌های خود دارند؛
۲۱-برای فائق آمدن تدریجی بر ضعف‌های خود، برنامه دارند؛
۲۲-به مخالفین خود بی اعتنا هستند ولی نوشته‌های منتقدین خود را با دقت و چند بار می‌خوانند؛
۲۳-برای کشف خود، بسیار وقت می‌گذارند؛
۲۴-نیازی به تخریب دیگران ندارند چون کرۀ زمین را نقطه‌ای در کهکشان‌ها می‌دانند؛
۲۵-سنت سی‌لی‌کان‌ولی را رعایت می‌کنند: یک اشتباه را دوبار مرتکب نمی‌شوند؛
۲۶-همه جا و پیش همه افراد، یک شخصیت دارند؛
۲۷-یک لیوان آب میوه را در چند نوبت می‌نوشند؛
۲۸-از جوانی، پس انداز می‌کنند؛
۲۹-پیراهنی را که امروز می‌خواهند بپوشند از سه روز قبل می‌دانند؛
۳۰-شیفتۀ زندگی کردن و فرصت‌های بی‌شمار آن هستند.