پرچم ایران از آغاز تاکنون 

در ابتدا بایسته است به چند نکته اشاره کنیم:

1-عکس هایی که از درفش های ایران آورده شده است لزوماً در کل دوران مشخص شده جاری نبوده اند و شاید متعلق به یک دوره ی خاص از آن دوران باشند.

2- برخی از درفش ها از روی گفته ها و منابع تاریخی بازسازی شده اند و مطمئنا درفش ها به همین شکلی که در عکس ها تصویر شده اند ، وجود نداشتند(برای مثال درفش اشکانیان.)

دوره اساطیری

درفش کاویانی ، نمادی از کاوه آهنگر ، فریدون و جمشید

هخامنشیان

کوروش بزرگ

درفش به جا مانده از کوروش بزرگ

دیگر درفش های هخامنشیان:

فروهر آراسته شده به سه رنگ سبز ، سفید ، قرمز به جا مانده از دوران هخامنشیان

اشکانیان

درفش اشکانیان با خورشید آراسته می شده است

ساسانیان

درفش کاویانی در دوران ساسانی هم مطرح بوده است 

سیاه جامگان

رنگ سیاه نماد پیروان ابومسلم خراسانی 

سرخ جامگان

رنگ سرخ نماد پیروان بابک خرم دین 

غزنویان

سلجوقیان

 

تیموریان

 

دوران صفویه

مهم ترین و اصلی ترین پرچم دوران صفویه

نشان شیر و خورشید برای اولین بار به طور رسمی از اینجا وارد پرچم ایران شده است 

پرچم شاه اسماعیل 

پرچم شاه تهماسب 

افشاریان

پرچم های نادر شاه افشار

دوران زندیه

دوران قاجار

پرچم دوره آقا محمد خان

پرچم دوره محمد شاه

پرچم ایران در دوران ناصرالدین شاه ، مشروطیت و پهلوی 

دوران پهلوی

در برخی از درفش های دوره پهلوی تاج پهلوی دیده می شود 

جمهوری اسلامی

استاد شجریان و هوشنگ ابتهاج در یک نگاه

استاد شجریان و هوشنگ ابتهاج در یک نگاه

شعر ناب و صدای ناب در یک قاب
پس از سال ها محمدرضا شجریان و هوشنگ ابتهاج کنار هم دیده شدند

نویسنده: سما بابایی

«من فکر کردم که تولد ٨٠سالگی ام را بهانه کنم و از شجریان و لطفی بخواهم به این بهانه یک کنسرت مشترک برگزار کنند. می خواهم بهشان بگویم شما دوتا، بالاخره اون روزی که من نباشم، مجبورید یک برنامه به یاد من برگزار کنید... خب این کار را الان بکنید...»

     اینها را «هوشنگ ابتهاج» یا «سایه» در کتاب «پیر پرنیان اندیش» گفت. به قول شجریان «سایه» آنقدر نام بزرگی است که به هیچ پسوند و پیشوندی نیاز ندارد. از آن گفت وگو و انتشارِ اثر مدت هاست که می گذرد، محمدرضا لطفی پیش از سایه – که عمرش دراز باد- درگذشته است و «محمدرضا شجریان» هم فعلاخواندنش در ابهام است، بنابراین امکانِ چنین همکاری ای وجود ندارد. سایه، هم مثلِ خیلی های دیگر دلش برای آن همکاری تنگ شده است.

یکشنبه شب، شجریان و ابتهاج در مراسم تقدیر از خواننده ای که بعد از انقلاب هرگز نتوانست بخواند، کنار هم قرار گرفتند. به یاد سال های دور و حسرتی که تمامی ندارد. بی جهت نیست که سایه وقتی از شهیدی گفت و از سال های ممنوع الکاریش، بغض کرد: هرچند خودش گفت: «مرغ، زنده و مرده اش یک قیمت است.»

    یکشنبه شب، «هوشنگ ابتهاج» و «محمدرضا شجریان» بعد از سال ها در یک قاب قرار گرفتند: کنار هم. آمده بودند برای بزرگداشتِ «عبدالوهاب شهیدی» - خواننده و نوازنده عود- در سلسسله شب های بخارا. «علی دهباشی» برنامه را ترتیب داده بود برای بزرگداشت خواننده ای که درست ٣٦ سال است که نخوانده، برای نوازنده ای که ٣٦ سال است نتوانسته بنوازد و حالادر ٩٣ سالگی، تمامِ بزرگان موسیقی آمده بودند برای پاسداشت فعالیت هایی که برای همیشه در تاریخ موسیقی ایران خواهد ماند. «سایه» بود و شجریان و البته جای یار سوم خالی: محمدرضا لطفی، سال گذشته همین روزها بود که در بهت و ناباوری درگذشت. هوشنگِ ظریف و حسن ناهید هم آمده بودند و خیلی های دیگر.

     محمدرضا شجریان نخستین سخنران مراسم بود: او یار قدیمی اش را تنها با عنوان «سایه» خواند. دلیلِ خودش را هم برای این ماجرا داشت.

می گفت: «در سایه همه چیز مستتر است و دیگر نیاز به عنوان دیگری نیست.» او برای «عبدالوهاب شهیدی» هم سنگ تمام گذاشت: «شهیدی یک اعتبار و یک منش انسانی و بزرگوارانه در موسیقی ما است، هرجا که شهیدی بود، بالاترین عنوان هنر را داشت، حضورش به اندازه ای اهمیت داشت که من همیشه خودم را پشت سرش پنهان می کردم. من همیشه از او یاد می گرفتم که رفتار هنری باید چگونه باشد: با سایه عزیز بارها و بارها درباره این بزرگمرد صحبت کردیم و او همیشه با عشق و احترام از عبدالوهاب شهیدی یاد می کرد.»

شجریان همچنین به این مساله اشاره کرد که: «از وقتی که در رادیو بودم: مخصوصا از زمانی که جناب سایه به آنجا آمد و برنامه گلهای تازه و گلچین هفته را تهیه کردند، من همیشه سایه به سایه در کنار آقای شهیدی بودم، چه آن زمان که با گروه «فرامرز پایور» که حق بزرگی به گردن من دارد، اجرا می کرد و چه زمانی که در کنار محمدرضا لطفی و گروه شیدا، ارکستر گلها، ارکستر آقای فخرالدینی و دیگر گروه هایی که در رادیو بود، به اجرای برنامه می پرداخت و ما از هنرهای این بزرگمرد استفاده می کردیم: موقعی که به تازگی کار را در خدمت آقای مهرتاش شروع کرده بودم، ایشان با احترام بسیار از عبدالوهاب شهیدی یاد می کردند و عشق و علاقه شدیدی بین ایشان و آقای شهیدی بود، جناب مهرتاش می گفتند شهیدی اعتبار سازمان هنری شان، «جامعه باربد» است. استاد مهرتاش، با پشتکار و عشق به این جامعه توجه داشتند، تئاتر و موسیقی در آنجا ارایه و تدریس می شد و ایشان بارها و بارها از آقای شهیدی با خاطرات خوب یاد می کردند.»

شجریان آرزو کرد که سایه شهیدی و ابتهاج، همیشه بر سر ما بماند: «سایه نازنین حق بزرگی بر گردن موسیقی و شعر ما دارند و چه روزگارانی که ما با هم داشتیم و داریم، مخصوصا وقتی که من، مرحوم لطفی و جناب سایه سه نفری در کنارهم بودیم: اتفاقات خوبی رخ می داد. جای لطفی خیلی در اینجا خالی است: او بسیار زود رفت، آنقدر که هیچ کدام از ما باور نمی کردیم به این زودی ما را ترک کند. در اینجا استاد ظریف نازنین هستند، مرد نیک سرشت و محجوب و با حیایی که کمتر صحبت می کند و وقتی که دست به ساز می برد حرف دلش را می زند و حسن ناهید. ما همگی خاطراتِ بسیاری با هم داریم، امیدوارم که این ارتباطات دوباره باشد و این اساتید و بزرگان سایه شان بر سر هنرمندان امروز باشد و هنرمندان امروز هم قدر این بزرگان را بدانند.» او همچنین از علی دهباشی تشکر کرد که سال ها با دست خالی بخارا را نگه داشت.

     ابتهاج هم از عبدالوهاب شهیدی و تصویری از یک آرزو گفت: «من چیزی ندارم که در شان آقای شهیدی باشد: پیش از آشنایی با خود شهیدی: با صدایش آشنا و شیفته کارش بودم، مخصوصا آن برنامه معروف داغستانی را. از آن برنامه چندین اجرای مختلف انجام گرفت، به اسم گلهای رنگارنگ ٢٦٤، ٢٦٤ ب، ٢٦٤ ث با تغییراتی که ایشان دادند.

آقای شهیدی همیشه برای من یک تصویری از آرزویی بود که من درباره هنرمند داشتم، با مناعت، بی‎غرض‎ورزی. بی حقارت‎هایی که ما معمولاپشت پرده هنر قایم می‎کنیم. آقای شهیدی به من امید دادند که می‎شود واقعا هنر خالص داشت، هنر ناب داشت، انسان بود، فروتن بود، مهربان بود و کار هنری شایسته هم کرد.»

     ابتهاج همچنین از نوازندگی او نیز گفت. از اینکه عود را ایرانی می نوازند و تنها کسی است که این قدرت را دارد: «این ساز همیشه خودش را با لهجه غلیظ عربی به نوازنده‎ها تحمیل می‎کرد: اما آقای شهیدی در کنار آوازشان مهارتی در نوازندگی عود داشتند: شهیدی همیشه برای من عزیز بود، همیشه می‎توانستم به عنوان یک هنرمند به او تکیه بکنم، به اخلاق هنری و انسانی‎اش. او می‎توانست بیش از این سرمشق هنرمندان باشد: اما روزگار مساعدت نکرد. سال‎هایی که هنوز امکان کار هنری درخشان بود، آقای شهیدی برکنار ماند. حیف. همین حالابه خودم فشار آوردم که از ایشان نپرسم: آقای شهیدی هنوز عود می‎زنی؟ با نوای عودت می‎خوانی؟ گمانم، بله، نمی‎شود نخواند. مرغ مرده و زنده‎اش صد تومانه. این اصطلاحی هست که درست است، آن صدق و صفایی که در هنر هست به هزار نیروی جوانی هم می‎چربد.»

هوشنگ ظریف سخنران بعدی نکوداشت عبدالوهاب شهیدی بود و در وصف او گفت: «ما خاطرات زیادی با استاد شجریان و استاد شهیدی داشتیم. ما هر وقت ضبط و برنامه کنسرت با آقای شهیدی داشتیم، هیچ گرفتاری ای نداشتیم، ایشان به موقع می‎خواندند و هیچ وقفه‎ای در کار نمی‎انداختند. در کنسرت هایی که با استاد شهیدی داشتیم، همیشه از ایشان می خواستند تا تصنیف «زندگی» که مقدمه‎اش را آقای پایور نوشته بودند، بخوانند. حالاما برنامه‎های مان را گذراندیم و ان شاءالله جوان ها بتوانند آن طور که باید و شاید موسیقی ما را حفظ بکنند.»

     دکتر موقتیان نیز در این برنامه، نقل قول هایی از جلال الدین همایی و امام موسی صدر در مورد عبدالوهاب شهیدی کرد: «وقتی که آقا موسی صدر از لبنان به تهران می آمدند، همنشین، همدم و مونس ایشان عبدالوهاب شهیدی بود.

یک شب آقا موسی صدر به من گفتند که این ساز آقای شهیدی ساز دل است و آنقدر صفا در دل این آدم وجود دارد که آدم یاد این غزل حافظ می افتد «منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن / منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن / وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم/ که در طریقت ما کافریست رنجیدن.»

     در بخش بعدی حسن ناهید در سخنرانی کوتاهی از عبدالوهاب شهیدی از خاطراتش با وی چنین روایت می‎کند: «حدود پنجاه و دو یا سه سال است که من شاگرد استاد شهیدی هستم، چه در زمینه اخلاق و ادب و چه در زمینه هنر: خود استاد شهیدی هم در زمینه اخلاق و هنر خیلی به مرحوم اسماعیل مهرتاش عقیده داشتند و یکی از خاطرات خوبی که ما با مرحوم مهرتاش داشتیم این بود که روزی بنده و جناب شهیدی و مرحوم پایور به منزل استاد مهرتاش رفتیم که چون قرار بود بزرگداشتی برای ایشان در تالار رودکی برگزار شود، برای آن مراسم چند کار با تنظیم استاد مهرتاش و استاد پایور ضبط کردیم و به خوبی در تالار رودکی با حضور اساتید بزرگی چون عبدالوهاب شهیدی، مرحوم پایور، هوشنگ ظریف و دیگران اجرا شد. در جشن های هنر و همه برنامه هایی که استاد شهیدی داشتند، بنده هم افتخار حضور داشتم، در اجراهای تمام کشورهای اروپایی و کانادا و آمریکا نیز در خدمت جناب شهیدی و اساتیدی چون مرحوم پایور، هوشنگ ظریف و دیگران بودم و در این مدت جز مهربانی و لطف و محبت از عبدالوهاب شهیدی هیچ چیز ندیدم.»
     عبدالوهاب شهیدی البته در مراسم بزرگداشتش از سنگینی بار خاطرات گفت و صحبت هایش را با نام ایران، با نام مردم ایران و مردم هنرپرور ایران شروع کرد. از سایه و شجریان یاد کرد و ادامه داد: «این خاطرات برای من سنگین است، نمی‏‎توانم بکشم. مرغ پر بشکسته را آواز نیست/ سینه مجروح را آواز نیست.» در پایان مراسم همچنین پیام فرهاد فخرالدینی نیز قرائت شد.
   

تصاویر متفاوت از دنیای متفاوت

وقتی تصاویر، دنیایی متفاوت را به نمایش می‌گذارند

بسیاری از مردم، ساکن شهرهای بزرگ، شلوغ و پرجمعیت هستند، جایی که جنگلی از ساختمان‌های بتونی و بلندمرتبه به منظره‌ای تکراری و روزمره بدل شده است. جایی که مدت‌هاست ساکنانش لذت حضور در طبیعت، تنفس هوای پاک و سحر و جادوی مناظر زیبای طبیعی را فراموش کرده‌اند.

اما دنیای ما غرق شگفتی است. زیبایی‌های آن نفس‌گیر و مناظرش بدیع و مسحور کننده است. مهم نیست چه بی‌رحمانه چهره‌ی سبز و شادابش را لکه‌دار کردیم، هنوز هم این قدرت را دارد که بیننده را غرق حیرت و مبهوت، برجای بگذارد. با هم به تماشای گوشه‌ای از زیبایی‌های پنهان و آشکار آن می‌نشینیم، مناظری که شما را به دنیایی متفاوت می‌برند.

بشر از زمانی که رو به شهرنشینی آورد، لحظه لحظه از دامان طبیعت فاصله گرفت. ما مشتاقانه کهکشان‌ها را در جستجوی دنیاهای دیگر رصد می‌کنیم، اما گاهی تنها کافیست نگاه خود را از دوردست‌ها برگرفته و به اطراف خود بنگریم. یا شاید باید کمی از محیط زندگی خود فاصله گرفته و از زاویه‌ای دیگر به دنیای پیرامون خود بنگریم، شاید آن وقت بفهمیم که زمین، هنوز هم شگفتی‌های بسیاری در آستین دارد. آن جایی که طبیعت شما را مسحور و شگفت زده می‌کند، تا جایی که احساس می‌کنید قدم به دنیایی متفاوت گذاشته‌اید.

شاید تنها کافی است خود را رها کرده و به مادر طبیعت اطمینان کنید. آن وقت است که دستان سبز و پرطراوتش را به سوی‌تان دراز کرده و شما را همراه خود به سفری شگفت انگیز می‌برد. جایی که حتی کویر هم زیبایی مفتون کننده دارد. جایی که دره‌ها شما را می‌فریبند، جایی که رنگ‌ها خودنمایی می‌کنند، جایی که همه چیز عطری شگفت انگیز دارد، صداها همچون نغمه‌های آسمانی گوش‌تان را پر کرده و وجودتان غرق حسی متفاوت و جادویی می‌شود.

در این مجال همراه شما به شماری از این مناظر تماشایی سر خواهیم زد. مناظری که بی شک شما را نیز افسون خواهند کرد.

آبفشان فِلای (Fly)، نِوادا، ایالات متحده

کوهستان تیان زی (Tianzi)، چین

غار کرم‌های شب تاب، نیوزیلند

چشمه‌ی آب گرم پاموکاله، ترکیه

قلّه‌ی روریما (Roraima)، ونزوئلا

یخ‌های زمرّدگون دریاچه‌ی بایکال، روسیه

تغییرات و عوارض تماشایی سطح زمین در دِنزیا (Danxia)، ناحیه گَنسو(Gansu)، چین

غار سون دونگ (Son Doong)، ویتنام

درختان خون اژدها، سُکوترا(Sokotra)، یمن

پلکان غول‌ها، ایرلند شمالی

چشمه‌ی آب گرم هفت رنگ، وایومینگ، ایالات متحده

معدن نایکا (Naica)، مکزیک

دره‌ی اَنتیلوپ (Antelope)، ایالات متحده

ساحل درخشان، مالدیو

ساحل سرخ، پانجی‌این (Panjin)، چین

غاری در منطقه‌ی اَلگرو(Algarve)، پرتغال

سالار دی یونی (Salar De uyuni)، بولیوی

دریاچه‌ی آبراهام، کانادا

آتشفشان دالُل (Dallol)، اتیوپی

تل ماسه‌های رنگین، پارک ملّی آتشفشانی لَسِن (Lassen)، ایالات متحده

صحرای نامیب، نامیبیا

غاری یخی در نزدیکی آتشفشان میتنوسکی(Mutnovsky)، روسیه

دریاچه‌ی رِتبا (Retba)، سنگال

غاری یخی در ایسلند

دریاچه‌ی خالخالی، کانادا

دری به جهنم، دَروازا(Derweze)، ترکمنستان

دریاچه‌ی نِیترون (Natron)، تانزانیا

دریاچه‌ی هیلیِر(Hillier)، استرالیا

سفرتان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ پر واضح است که از قاب تصویر نمی‌توان عمق زیبایی مناظر را به خوبی درک کرده و آن گونه که باید و شاید از آن لذت برد. ولی گاهی تماشای یک چشم انداز زیبا، حتی از راه دور نیز اندکی از خستگی‌های روحی ما می‌کاهد. امیدوارم ره آورد این سفر برای شما نیز همین گونه بوده باشد.

چالش های بزرگ برای افراد بزرگ و موفق

افراد موفقی که زندگی پر چالشی داشتند

افراد موفق بسیاری در دنیا وجود دارند که برای رسیدن به موفقیت شان، زندگی پر چالشی داشته اند. همه ما با خواندن و شنیدن داستان های افراد موفق و مشهور گاهی دنبال پاسخ این سوال هستیم که آیا این افراد در ابتدا و میانـه شـروع فعالیتشان مسیری هموار را در مقابل خود داشته اند یا همانند دیگر افراد زندگی پرچالشی را تجربه کرده اند. در این مقاله شرح کوتاهی از زندگی افراد موفق را می خوانید که نشان می دهد زندگی این افراد نیز خالی از موانع و چالش نبوده است.

توماس ادیسون

معلم دوران تحصیل توماس ادیسون در مورد او گفته بود که ادیسون در دوران تحصیل آنقدر احمق و کودن بوده که به سختی چیزی را یاد می گرفته و این درحالی است که ادیسون مخترع وسایلی شد که در جهان تغییری بس بزرگ ایجاد کرده است.

والت دیزنی

سردبیر یک روزنامه محلی، والت دیزنی را به دلیل نداشتن قوه تخیل مورد انتقاد قرار داد. علاوه بر این، قبل از اینکه انیمیشن “سفیدبرفی” به دنیای انیمیشن وارد شود شرکت او بارها شکست خورده بود. با این حال اراده والت دیزنی باعث موفقیت او در دنیای انیمیشن شد.

استیون اسپیلبرگ

این کارگردان مشهور بارها در دانشکده سینمایی کالیفرنیا مشروط شده بود با این حال بعد از سال ها شکست توانست ۳ بار موفق به دریافت جایزه آکادمی اسکار شود.

کلنل ساندرس

قبل از اینکه مرغ کنتاکی ساندرس (KFC) محبوبیت جهانی پیدا کند او مدت ها برای به دست آوردن یک شغل با چالش های بزرگی روبرو بود اما کلنل بازنشسته ناامید نشد و توانست رستوران خود را با روش ابداعی پخت مرغ تاسیس کند.

اسحاق نیوتن

مادر نیوتن مانع ادامه تحصیل او در مدرسه شد و او را برای کار به مزرعه آورد اما بعد از اینکه از توانایی اش در کار کشاورزی ناامید شد به نیوتن کوچک اجازه داد به ادامه تحصیل بپردازد. نیوتن بعد از مدت ها فراغت از تحصیل توانست بار دیگر بدرخشد و به این ترتیب به یکی از بزرگ ترین دانشمندان عصر خود تبدیل شد.

آلبرت انیشتین

انیشتین در زمان کودکی در مهارت های ارتباطی مشکل داشت اما این مشکل مانع از موفقیت او نشد. او با کسب جایزه نوبل فیزیک نشان داد که باوجود عدم مهارت های ارتباطی و کلامی، هوشی فوق العاده دارد.

جی. کی. رولینگ

اولین نویسنده بیلیونر در سال ۲۰۰۴ موفقیت خود را یک شبه به دست نیاورده است. وقتی او مشغول نوشتن اولین جلد از سری رمان های هری پاتر بود، در وضعیت اقتصادی بدی زندگی می کرده و درحال جدایی از همسر خود بود اما نوشتن رمان هری پاتر زندگی او را دگرگون کرد.

بیل گیتس

امپراتوری بزرگ مایکروسافت به دست یک اخراجی از دانشگاه هاروارد پایه ریزی شد. اخراج از دانشگاه باعث عقب نشینی بیل گیتس نشد. هم اکنون نام بیل گیتس نه تنها جزء موفق ترین های دنیاست بلکه کمتر کسی را به یاد یک اخراجی از دانشگاه می اندازد. این طور نیست؟

چارلی چاپلین

کمتر کسی است که این شخصیت مشهور و کمدین معروف را نشناسد اما این اسطوره کمدی دنیا ابتدای کار چندان موفق نبود. اولین بازی او مورد قبول هالیوود قرار نگرفت و آن را یک نمایش بی معنی لقب دادند اما این شکست سرآغاز موفقیت چارلی چاپلین شد.

هنری فورد

اولین شرکت اتومبیل سازی فورد به دلیل کیفیت پایین و قیمت بالای محصولات باعث ورشکستگی او شد. بعد از آن او چند بار دیگر با چالش هایی از همین نوع روبرو بود اما با عبور از موانع توانست به یکی از ثروتمندترین افراد تاریخ تبدیل شود.

مایکل جردن

شاید تصورش سخت باشد اما مایکل جردن زمان شروع فعالیت خود در زمینه بسکتبال، از تیم مدرسه اخراج شد اما این شکست باعث انگیزه بیشتر او برای تلاش شد. این یکی از جملات مشهور مایکل جردن است: “با اینکه در طول فعالیت حرفه ای ورزشی ام در ۳۰۰ بازی مقام برد را از آن خود نکردم و ۹ هزار شوت را به گل ننشاندم، اما باز هم مانع موفقیت من نشد. من بارها و بارها شکست خوردم و هربار قدرتمندتر بلند شدم، شاید به همین دلیل به موفقیت رسیدم.”

” موفقیت لزوما همراه با شکست نیست ”

دکتر شهربانو قهاری
دکتــرای روان شناسی بالینی و عضو انستیتو روان پزشکی تهران

کسانی که برای هدفی خاص تلاش می کنند لزوما در همان مرحله اول به موفقیت نمی رسند و ممکن است در این مسیر گاهی با شکست هایی نیز روبرو شوند اما افراد در این شرایط به ۲ گروه تقسیم می شوند؛ گروه اول در مقابل شکست روحیه خود را از دست می دهند و تحمل پذیرفتن شکست را ندارند. این گروه از افراد رویارویی با موانع و شکست را به عنوان یک اتفاق دائمی می دانند و به نوعی آن را نقص به حساب می آورند، اما در مقابل افراد دیگری نیز هستند که روحیه مقاوم تری دارند و به چالش ها به شکل یک فرصت نگاه می کنند. بر همین اساس این گروه از افراد سعی می کنند از تجریبات خود درس بگیرند و آن را در زندگی به کار بگیرند. افراد گروه دوم تفکر یا همه یا هیچ ندارند یعنی در زندگی با رویارویی یک شکست خود را در انتهای زندگی فرض نمی کنند. موفقیت این گروه از افراد لزوما تنها به دلیل شکست نیست بلکه این طرز تفکر یک فرد است که از او یک فرد موفق یا ناموفق می سازد. اگر در مقابل شکست بتوان منطقی با آن کنار آمد و تجربیات جدید را در گام های بعدی به کار گرفت با این کار درصد ارتکاب به اشتباه کمتر می شود و چه بسا مسیر موفقیت برای این گروه از افراد هموارتر شود.

خود درمانی با خوراکی ها طبیعی(جالب است)

با این خوراکی ها، خود را درمان کنید!

به جای استفاده از انواع داروهای شیمیایی که بیشتر آنها عوارض جانبی دارند، از خوراکی های خوشمزه استفاده کنید تا هم از طعم و مزه‌شان لذت ببرید و هم از بیماری‌های گوناگون پیشگیری کرده باشید. همان طور که بقراط به شاگردان خود گفت: “بگذار غذای تو داروی تو باشد و داروی تو، غذایت”. به همین منظور، در این مطلب چند نوع بیماری و مشکل جسمی را انتخاب و درمان خوراکی آن را معرفی کرده‌ایم تا از این پس سالم‌تر زندگی کنید. با ما همراه باشید.

درمان سرطان سینه: کلم خام

انواع کلم های خام را به برنامه روزانه غذای خود اضافه کنید. با کلم سالاد درست و با طعم دهنده های موردعلاقه تان سرو کنید. این سبزی های خوشمزه علاوه بر اینکه شکل و رنگ زیبایی دارند و به میز غذا تنوع می بخشند، برای از بین بردن سلول های سرطانی نیز بسیار مفید هستند. فلاونوئید موجود در کلم خام خاصیت ضدسرطانی دارد و روزی یک کاسه از آن کمک می کند تا هرگز دچار سرطان سینه نشوید.

درمان سنگ کلیه: شربت آبلیمو

به تازگی بیماری سنگ کلیه بیشتر از ناراحتی های قلبی، سکته و دیابت در میان مردم شیوع پیدا کرده است. تعداد افرادی که به این مشکل مبتلا هستند در طول 13 سال گذشته دو برابر شده است. اگر شما نیز به این بیماری دچار هستید تا می توانید لیموناد بنوشید. آب لیمو بیشتر از انواع دیگر مرکبات، سیترات دارد و این سیترات کمک می کند تا رسوبات کلسیم که منجر به ایجاد سنگ کلیه می شوند، از بین بروند. با لیموهای تازه شربت آب لیمو تهیه کنید یا لیموناد آماده بخرید.

درمان موهای نازک: اسموتی موز

اگر موهای نازک و ظریفی دارید احتمالا یکی از نگرانی های شما دیده شدن کف سرتان است. بنابراین باید باعث پرپشتی و ضخامت بیشتر موهای خود بشوید. برای این منظور باید تغذیه درستی داشته باشید و خوراکی های سرشار از پروتئین مصرف کنید. اما علاوه بر آن می توانید ماسک پروتئینی نیز برای موهای خود درست کنید.

بهترین ماسک برای تقویت ریشه و ضخامت موها، اسموتی موز است. این آب میوه مخلوط حاوی موزهای سرشار از اسید و تخم مرغ است که هر دو برای کشسانی، قدرت و ضخامت بخشیدن به مو بسیار مفید هستند. برای تهیه این اسموتی، دو زرده تخم مرغ، دو عدد موز رسیده، دو یا سه قاشق غذاخوری عسل، نصف پیمانه نرم کننده، دو قاشق غذاخوری روغن زیتون را با هم حسابی مخلوط کنید تا پوره ای نرم و لطیف به دست بیاید. این مواد را روی موهای خود بریزید و به مدت 20 تا 30 دقیقه بگذارید روی موهایتان بماند. سپس با آب سرد آبکشی کنید. نتیجه این ماسک را در لحظه می توانید ببینید. البته باید بدانید که این ماسک تا دفعه بعدی که حمام بروید و شامپو بزنید بیشتر پایدار نیست.

درمان گزش پشه: آسپرین

فصل گرما رسیده است و پشه ها راهشان را به خانه های ما پیدا خواهند کرد. هنگامی که مورد گزش پشه قرار گرفتید، خارش و سوزش آن را با خمیر آسپرین کاهش دهید. برای این منظور، یک آسپرین ضعیف را له کنید و یک قطره آب به آن اضافه تا خمیر شود. این خمیر ضد سوزش و التهاب است و قرمزی و باد حاصل از نیش پشه، موهای زیرپوستی و جوش را کاهش می دهد زیرا آسپرین حاوی اسید سیلاسیلیک (ماده ای که در داروهای ضد جوش استفاده می شود) است.

درمان آکنه: نمک

برای جوش های پایدار ابتدا خیلی نرم صورت خود را با سنگ نمک یا نمک های درشت و زبر مالش دهید تا ضدعفونی شود و سپس چند قطره روغن درخت “نیم” روی آن بریزید. پس از چند دقیقه آبکشی کنید و ماسکی از ماست را به مدت 15 تا 30 دقیقه روی پوست خود قرار دهید. اسید لاکتیک موجود در ماست، لایه بردار طبیعی است که موجب شفافیت بیشتر پوست، از بین رفتن آکنه و کمرنگ شدن لکه ها می شود.

درمان حالت تهوع: شربت های شیرین

اگر محتویات قرص های ضدتهوع را مطالعه کرده باشید متوجه می شوید مملو از شکر است. به همین دلیل، برای برطرف کردن این حالت خود می توانید شربت شیرین میوه بنوشید. برای تهوع های ناشی از حرکت، استفراغ های صبحگاهی یا دل به هم خوردگی معده آخرین چیزی که لازم دارید، غذای زیاد است. همین شربت های شیرین و سودا به شما کمک می کند تا بهتر شوید.

درمان اسهال: پوست انار

برای برطرف کردن اسهال می توانید از خوراکی های گیاهی کمک بگیرید. به طور مثال، چای تهیه شده از پوست انار به معده به هم ریخته کمک بسیاری می کند. از این پس، انارها را خشک و نگهداری کنید. پوست خشک انار تا 6 ماه می ماند. سپس یک قاشق غذاخوری پر از پودر پوست انار را داخل یک فنجان آب جوش بریزید و اجازه دهید سه تا 4 دقیقه بماند. این ماده سرشار از تانین است که باعث ایجاد مایع لعابی اطراف معده و کاهش درد آن می شوند. دو قاشق غذاخوری از این نوشیدنی را 4 تا 6 بار در روز بنوشید.

درمان شوره سر: زنجبیل

شوره سر در واقع نوعی عارضه پوست سر است که به طور مدام سلول های مرده را دور می ریزد. برای کاهش دادن سرعت پوست ریزی و مبارزه با شوره از ریشه زنجبیل استفاده کنید. زنجبیل خاصیت ضد التهاب دارد و باعث تسکین کف سر می شود و پوسته های سر را کنترل می کند.

برای این منظور باید نصف یک زنجبیل بزرگ را درون دو پیمانه آب بجوشانید تا به اندازه یک فنجان چای شود. یک قاشق غذاخوری آب لیمو و روغن زیتون به آن اضافه کنید. این مایع را درست روی پوسته های سر بمالید، اجازه دهید خشک شود و سپس با شامپو بشویید.

درمان افسردگی: قهوه

بسیاری از افرادی که از افسردگی رنج می برند به خرید داروهای گران قیمت روی می آورند. اما محققان دانشگاه هاروارد ثابت کرده اند نوشیدن چند فنجان قهوه در طول روز می تواند نیاز به این داروها را از بین ببرد. آنها ثابت کرده اند، خانم هایی که در طول روز به طور میانگین 4 فنجان قهوه می نوشند، حدود 20 درصد کمتر از افراد دیگر که قهوه یا دیگر نوشیدنی های کافئین دار نمی نوشند، به افسردگی دچار می شوند. کافئین، در برابر سم عصبی که منجر به افسردگی می شود مغز را محافظت می کند. همچنین باعث ایجاد نشاط و انرژی نیز می شود. به همین منظور، بهتر است قهوه را در وعده های صبح خود بگنجانید و سعی کنید از نمونه های ارگانیک استفاده کنید.