رضا بژکول

رضا بژکول

وب سایت شخصی رضا بژکول
رضا بژکول

رضا بژکول

وب سایت شخصی رضا بژکول

اگر ممکن این متن را نخوانید


اگر ممکن این متن را نخوانید



لطفا نخوانید!



حرف امروز و دیروز نیست، تقسیم بندی بالای شهر و پایین شهر را می گویم. در تهران هرچه به سمت البرز پیش بروی سطح زندگی ها هم مثل سطح خیابان ها بالامی رود. شیبی که این شمال شهر نسبت به جنوب شهر دارد مثل شیب خیابانی است که بالارفتن از آن نفست را می گیرد و پایین آمدن از آن به راحتی خلاص کردن دنده ماشین است. بسیاری این شیب را پشت سر می گذارند و ساکن برج هایی می شوند که حتی از خارج شهر هم می توانی قد کشیدن شان از میان دود را با چشم غیرمسلح ببینی، بعضی هم از ویلاهای باصفای شمال شهر سراشیبی را در پیش گرفتند و سریدند و ساکن جنوب شهر شدند.
    در این بین هستند جوانانی که نه زحمت بالارفتن از شیب این ارتفاع را کشیده اند و نه ترس پایین آمدن از سراشیبی اش را دارند، فقط به گفته خودشان «زندگی می کنند» هنوز فردا نرسیده که بخواهند غصه اش را بخورند. صاحبان شغل شریف بچه پولداری. همان هایی که دوردورکردن شان در خیابان های شهر را همه مان دیده ایم و همیشه پرسیده ایم که چگونه می شود در یک شهر، هم آدم ها سوءتغذیه داشته باشند و هم این همه منابع توسط یک درصد از ساکنان شهر هزینه شود.
    تهران شهر تضادها و تناقض هاست، شهری که در آن بعضی از کودکی شاغلند و نان خود را از زیر سنگفرش خیابان ها بیرون می کشند و بعضی تمام امیدشان به جیب پدر گرامی است که هیچ وقت ناامیدشان نمی کند.
    رفته ایم و سری به این شهر پرتضاد زده ایم تا ببینیم این شهر کوهپایه یی که به لطف آغامحمدخان پایتخت پرماجرای ایران شده در زیر ذره بین چه ندیدنی ها و نشنیدنی هایی را پنهان کرده. این شهر با پوسته زیبا و فریبنده که مردم را از دورترین نقاط با امید خوشبختی و رونق زندگی به خود جذب می کند، حالاحاشیه نشین دارد و برج عاج نشین، طبقه متوسط در تهران در حال فراموشی و از بین رفتن است.
    حتی اگر درآمدی در حد متوسط داشته باشید، زندگی تان در حد متوسط نخواهد بود. شما هم مثل بسیاری با صورت سرخ از سیلی راهی پیست اسکی می شوید، یا در رستوران های سطح بالابا دوستان تان شام میل می کنید، سریال های داخلی و خارجی را از تلویزیون اسمارت تماشا می کنید و....
    اما در مورد جوانان این موضوع کمی متفاوت است، تفریحات و سبک زندگی در بین جوانان کمی متفاوت و غیرقابل تصور شده... در محلات جنوبی چشم که باز می کنند، دود است و پایپ و سیگار پشت سیگار. اما در محلات شمالی دور دور حرف اول را می زند و کلوب های زیرزمینی و روی زمینی و امکانات و تفریحاتی که پول پدرآورده برای شان فراهم می کند.
    قرار نیست بگوییم این فاصله نتیجه توزیع ناعادلانه ثروت است یا سوء مدیریت یا... قرار است فقط این تضادها را ببینیم.