تقدیم به ایرانیان زیر ده سال و همه کسانی که به ایران عزیزعشق می ورزند
اخیراً کتابی با عنوان "اقتدار گرائی ایرانی در عهد قاجار" با قلم زیبای استاد برجسته علوم سیاسی ایران؛ دکتر محمود سریع القلم به بازار نشر عرضه شده است
آنچه که مرا بیش از موضوع و متن کتاب تحت تاثیر قرار داد، صفحه تقدیمی است که نویسنده در ابتدای کتاب خود آورده و از دیدگاه من، در نوع خود کم نظیر است.
در متن ذیل که مطالب همان صفحه است، تعمق کنید و درد امروز جامعه ایرانی را بشناسید و اگر چنانچه دغدغه اعتلای ایران را دارید، در تربیت نسل فردا بر این اساس بکوشید:
تقدیم به ایرانیان زیر ده سال، که در آینده
- برای کسب ثروت، به نهاد دولت نزدیک نخواهند شد؛
- برای افزایش قدرت کشور، ثروت تولید خواهند کرد؛
- ظرفیت نقدپذیری و اصلاح تدریجی را در خود پدید خواهند آورد؛
- از فرهنگ واکنش های سریع به خویشتن داری، ارتقاء فرهنگی پیدا خواهند کرد؛
- از فرهنگ شفاهی و غیر دقیق به فرهنگ مسئولانه مکتوب، انتقال تمدنی پیدا خواهند نمود؛
- از رفتارها و کارهای کوتاه مدت به گستره دراز مدت، رشد فکری پیدا خواهند کرد؛
- تضعیف، تخریب و انتقام را از فرهنگ سیاسی خود حذف خواهند نمود؛
- به رشد فکری و استقلال فکری از طریق مطالعه حداقل دو ساعت در روز روی خواهند آورد؛
- برای ایرانیان دیگر از رانندگی گرفته تا کسب قدرت، حقوق قائل خواهند شد؛
- از رشد و موفقیت دیگران به طور واقعی خوشحال شده و درس خواهند آموخت؛
- غرور بی جا، حسادت و ناجوانمردی را به سکوت، احترام و گذشت تبدیل خواهند کرد؛
- دروغ گوئی و وارونه جلوه دادن واقعیت ها را از نظام معاشرتی خود با دیگران حذف خواهند نمود؛
- برای کسب قدرت،به اصل رقابت و فرصت برای دیگران اعتقاد خواهند داشت؛
و پس از رسیدن به قدرت، فقط دوره محدودی، صرفاً برای تحقق کارهای بزرگ، در قدرت خواهند بود.
با یاداشت
انصافا اگر همین چند مورد در کشور ما نهادیه شود چه اتفاق بزرگی رخ خواهد داد؟ ایا ما به افتخار تمدن بزرگ که اوازه دنیا بود دوباره نمی رسیم ؟ اگر فقط همین چند بند را افراطیون داخل کشور که بخشی از انها قلم به دست هستند بکار بگیرند پیشرفت نخواهیم کرد و تنشها کم نخواهد شد؟و در جامعه روح ارامش و وحدت و یکدلی ایجاد نخواهد کرد؟بر اساس منافع ملی کشور را پی ریزی نخواهیم کرد ؟اگر همین چند مورد را آویزه گوشمان کنیم از دروغ، چاپلوسی، به رخ کشیدن قدرت خود ،منیت،ریاکاری،زیرپاخالی کردنها،دشنام دادنها،عوام فریبی،فساد اخلاقی، وکلا"هرچیزی که به انسانیت وشخصیت افراد اسیب برساند فاصله نمی گیریم؟ پس سعی کنیم حداقل نسل اینده را با فرهنگ غنی کشور که سالهاست کم رنگ شده اشنا کنیم شاید نسلهای اینده مارا به خاطر این همه غرور،سرمستی،جهل،و وارونگی سرزنش نکنند بیاییم به خاطر ایران
سرافراز همین چند بند را به دهنمان بسپاریم و اینده درخشانی را پایه گذاری نماییم.
سخنی با دولت تدبیر و امید
در خبرهای داشتیم که دولت تدبیر قرار است سبد کالایی برای اقشار کم در امد جامعه در نظر بگیرد با شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدیم که عجبا کسی هست باور داشته باشد فقیری داریم که نیاز به مساعدت و کمک دولت دارد(نوع واقعی) اما نمی دانستیم که تدبیراندیشان دولتی مانند دولت پوپولیستی قبلی هنوز تفاوت فقیر با دارا و نیازمند با غیر نیازمند را تفاوت قائل نیستند و از امار دولت قبلی استفاده می کنند(اماری که واقعی نبود )و مثل دولت قبلی شب می اندیشند و با زمان کم ان را اجرامی کنند بدون اینکه عواقبش رادر نظر بگیرند، ما امیدوار بودیم با بودن اقتصاد دانان برتر کشور در کنار ریس جمهور عقلانیت بر احساسات غلبه کند اما گویا قرار نیست عقل بر احساس چیره شود و برای یکبار هم که شده شاهد تدبیر عقلایی از سوی دولت مردان (در بعد داخلی) باشیم، بر اساس شنیده ها از اطرافمان که مستدل هم هست در پرداخت سبد کالا هیچ توازنی وجود ندارد و اینگونه برداشت می شود که سرعت تصمیم گیری بر برنامه ریزی چیره شده است چرا باید در لیست اعلام شده همیشه گروههای ذی نفوذ باشند اما طبقه فرودست و کم در امد فراموش شود هر کس اطرافش و بستگانش را نگاه کند می بیند که این طرح دارای ایراد بزرگی است وآن عدم تشخیص درست و اطلاعات دقیق خانوارهاست ، ایا بهتر نبود به جای سرعت در پرداخت سبد کالا بررسی همه جانبه از سوی کارشناسان اقتصادی انجام می شد انگاه تصمیم گیری ،جناب اقای روحانی براساس شواهد عینی در جامعه این حرکت حتی تاثیر منفی در انتخابات مجلس اینده برای شما و گروههای که شما را همراهی خواهند کرد می گذارد کافییست سری در میان اقشار جامعه بزنید انگاه خواهید دید استفاده ابزاری این طرح از سوی کسانی که منتظر چنین اشتباهی از جانب دولت تدبیر و امید شما بودند تا چه حد گسترده است ،امیدواریم همچنان که تلاش دارید و داشتید تابوهای ایجاد شده از سوی دولت قبلی در سیاست خارجی را بشکنید و تا حدودی شکستید در عرصه داخلی حرکتهای پوپولیستی دولت قبلی را هم شکسته و قفلهای ایجاد شده را با کلیدهای تدبیر اندیشان و دوستداران واقعی کشور باز نمایید چهار سال خیلی زود تمام می شود انچه می ماند اثرات خوب و بد عقلای قوم است.
رضا بژکول دانشجوی ارشد علوم سیاسی
در سال 2030 جهان فوق فناوری خواهد بود ونواوری به شکل عجیبی در بیشتر کشورها رخ خواهد دادکه بر اساس پیش بین ها 12نواوری که اینده ما را تغییر خواهند داد به شرح زیر می باشد امید اینکه مورد استفاده دانش دوستان قرار گیرد این یاداشت تحقیقی برگرفته شده از مجله پاپ ساینس است.
1-خود روهای پرنده در اسمان پرواز خواهند کرد ،که احتمال دارد نمونه ان در سال 2015مورد ازمایش قرار گیرد.
2-ما خواهیم توانست دستگاها را از ریز تراشه هایی که در مغز ما کاشته خواهند شد دستگاههای الکترونیکی را کنترل کنیم .
3-تمام نمایشگرهای جدید میتوانند ار "دیودهای ساطع کننده نور ارگانیگی فوق نازک ساخته شوند(به احتمال زیاد انجام شدنی است) .
4-خودروها خودشان را می رانند(به طور حتم امکان پذیر است اما نه تا سال 2030)
5-چین از طریق یک راه اهن فوق سریع پکن را به لندن متصل خواهد کرد .
6-ژاپن یک پایگاه روباتیک بر روی ماه خواهد ساخت(از نظر اقتصادی به فاکتورهای تصمیم گیری نیاز دارد).
7-یک رایانه هزار دلاری که نیروی پردازشی برابر با مغز انسان خواهد داشت ایجاد خواهد شد(احتمالا).
8- ترجمه همگانی با دستگاهای موبایل بیسیار در دسترس خواهد بود (اما دقت ان به به نوع زبان بستگی دارد) .
۹-فضای تجاری به ما اجازه می دهد به ماه و احتراواره ها برویم و مواد معدنی را استخراج کنیم(که بعضی مانند مجله پاپ ساینس سفر تا سال ۲۰۳۰ را تا حدودی غیر محتمل می داند) .
۱۰-ما سرانجام از عینکهای دیجیتال استفاده خواهیم کرد (در واقع نیمه راه را رفتیم) .
۱۱-سوختهای زیستی به قیمت قابل رقابت با سوختهای فسیلی می رسند و می توانند جایگزین انها شوند (کاملا عملی هستند .
۱۲-مغز مصنوعی ایجاد خواهد شد(احتمال رسیدن آن زیاد است) .
به عقیده مایک لیبهولد عضو موسسه اینده :این نواوریها می توانند در سال ۲۰۱۹ یا ۲۰۲۱ به تحقق برسند اما استفاده آن از سال ۲۰۳۰ تنها برای رند کردن این بازه زمانی است.
یک انسان عقلانی باید...
۱. در روز حداقل یک بار بگوید «من نمیدانم».
۲. کمتر از کسی تقاضایی داشته باشد و عمدتا به همت، فکر، برنامهریزی و زحمات خود اتکا کند.
۳. در موضوعاتی که اطلاعات کلی دارد، اظهارنظر نکند.
۴. دغدغه کانونی زندگی او، بهترین عملکرد در حرفهاش باشد.
۵. به استقبال کسی برود که با او تفاوت یا حتی تضاد فکری دارد.۶. بدون اجازه قبلی از کسی، سخن او را به شخص دیگری بازگو نکند.
۷. زباله را به خیابان و از اتومبیل به بیرون پرت نکند.
۸. با رعایت حروف اضافه و با نهایت دقت، «نقل قول» کند.
۹. دائما در حال تغییر و بهتر شدن باشد، به طوری که اطرافیان تغییر را حس کنند.
۱۰. از اینکه دیگران را به خود و افکار خود دعوت کند، چه مستقیم چه غیرمستقیم پرهیز کند.
۱۱. برای محیط جنگل که به مه، نم نم باران و رنگهای زنده طبیعت آمیخته شده، وقت بگذارد.
۱۲. این ظرفیت را در خود ایجاد کند که واکنش به دیگران را حتی تا پنج سال به تاخیر اندازد.
۱۳. حدود ۱۰ درصد از وقت، انرژی و تخصص خود را رایگان صرف جامعه کند.
۱۴. در حرفهای که تخصص ندارد، مسئولیت نپذیرد.
۱۵. خوشبختی را با راحتی و مصرف گرایی مساوی نداند.
۱۶. هر دو سال یک بار، با ارزیابی کارها و رفتارهای خود، به اشتباهات گذشته پی برده و خود را اصلاح کند.
۱۷. با عبارت «من اشتباه کردم» به صلح دائمی برسد.
۱۸. حریم شهروندان را رعایت کند: در نظم صفوف، خودپرداز بانک، پارک کردن، نزاکت عمومی، عابر پیاده، صحبت آرام.
۱۹. آنقدر بر قوای فکری و روحی خود وقت گذاشته باشدتا نیاز به تایید و تمجید دیگران در خود را، در یک دوره پنج ساله به صفر برساند.
۲۰. از رفتن به تئاتر به عنوان منبعی برای رشد و شکوفایی خود استفاده کند، چون تئاتر قدرت مندترین نمایش تواناییهای انسانهاست.
۲۱. در هر نوع تصمیمگیری از خرید دمپایی تا مسایل جدی حرفهای، راههای مختلف را مکتوب کند، مطالعه کند، مشورت کند و با دقت ۹۰ درصدی به نتیجه برسد.
۲۲. با عمل خود به دیگران نشان دهد، تفاوت میان هشت و هشت و یک دقیقه را میداند.
۲۳. در روز حداقل از پنج نفر قدردانی کند: به خاطر نزاکت، اخلاق، دانش و خلاقیت آنها.
۲۴. قبل از قضاوت کردن در مورد فردی، حداقل ۱۰ ساعت با او تعامل فکری رودررو برقرار کند تا با جهان او آشنا شود.
۲۵. «ناراحت شدن» از تواناییها، ظرفیتها و برتریهای دیگران را در خود به تعطیلی بکشاند.
۲۶. اجازه دهد افراد، سخن خود را تمام کنند.
۲۷. به موسیقی به عنوان یک منبع تمرکز، آرامش و خوداکتشافی نگاه کند.
۲۸. حداقل ۲۰ درصد وقت خود را صرف توسعه فردی، فکری، اخلاقی و مدنی نماید.
۲۹. در صحبت کردن، یک سوم سئوال کند و دو سوم قضاوت. بعد از پنج سال پنج ششم سئوال و یک ششم قضاوت.
۳۰. حداقل یک ساعت در روز مطالعه کند.
این متن از گفته های دکتر سریع القلم استاد دانشگاه شهید بهشتی گرفته شده/bfont>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>>/>