صلح راه برون رفت از خشونت(بیایم صلح را احیا کنیم)
درباره مسئولیت‌های جامعه جهانی
برندا والش برگردان: راضیه زرگری
در سال‌های اخیر، در جای‌جای جهان شاهد افزایش خشونت در سطوح محلی، ایالتی و ملی بوده‌ایم. انواع خشونت و درگیری‌هایی که بسیاری از مردم را به ستوه آورده و جوامع بسیاری را در تاریکی و ناامیدی مطلق غرق کرده است. راه‌حل و برون‌رفت از این موج خشونت و درگیری تنها برای مردم درگیر نیست، کل جامعه جهانی مسئول است. هریک از ما، بدون درنظر گرفتن سن، موقعیت، طبقه، فرهنگ یا وابستگی‌های مذهبی باید بخشی از این راه‌حل باشیم.
در شرایطی که کره‌خاکی با درگیری‌های زیادی مواجه است و ما هر ساله روز جهانی صلح را جشن می‌گیریم، زمان خوبی است که فرهنگ صلح را منعکس کرده و برای انجام بخشی از مسئولیت خود در جهت رسیدن به یک گروه، ملت و جهانی صلح‌آمیز برنامه‌ریزی کنیم. برای به انجام رساندن موفقیت‌آمیز این هدف باید هر روز زمانی را به نیایش و تفکر صرف کنیم و از خداوند بخواهیم مسیر درست را به ما نشان داده، موانع را از میان بردارد تا نور الهی جای تاریکی را بگیرد.
سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد -UNESCO- ایده‌های بسیار عالی ارایه می‌دهد تا به ایجاد فرهنگ صلح و عدم‌خشونت کمک کند؛ به ما یادآوری می‌شود که جنگ ابتدا در ذهن و قلب مردم آغاز می‌شود، پس دفاع از صلح هم مفهومی است که دقیقا از همین‌جا باید آغاز شود. صلحی که ما خواهیم ساخت باید بر بنیانی ایمن بنا شود؛ نه صرفا در ترتیبات سیاسی و اقتصادی، بلکه براساس همبستگی فکری و اخلاقی تمامی بشریت. مفهومی که از دیرباز تلاش یونسکو به‌عنوان پیشتاز در درک‌متقابل مفهوم ازبین‌بردن تبعیض، تعصب و خشونت بوده است.
ما باید بیاموزیم چگونه با هم زندگی کنیم در شرایطی که همه از ثروت بی‌نهایت فرهنگ‌ها شریک باشیم و چگونه از انعکاس ترس هنگامی که با مفهوم «مغایرت» مواجه می‌شویم، جلوگیری کنیم؛ هدفی که نیازمند گفت‌وگوی واقعی و پایدار برای تجدیدنظر در ارزشهای متنوع فرهنگی هستیم تا موانع فرهنگی و مذهبی را رفع کنیم و برای شکستن کلیشه‌ها تلاش کنیم مردم را به نوبه خود از خشونت دور کند. ما باید در ساختار رابطه‌ها در اقتصاد، جامعه و محیط‌زیست تجدیدنظر کنیم چراکه چالش‌های آینده بشر نیازمند پاسخ جمعی است. این نوع همبستگی می‌تواند به ترویج فرهنگ صلح و فقدان خشونت منجر شود. توسعه پایدار به مردم کمک خواهد کرد تا با عزت، صلح و امید زندگی کنند.
برای ایجاد فرهنگ صلح چه می‌توانیم انجام دهیم؟
بزرگسالان باید برای کودکان و جوانان الگوی آن چیزی باشند که معنی زندگی در
صلح را می‌دهد، باید به آنها نشان دهند که علاوه‌بر درگیرشدن و خشونت،
راه‌های دیگری برای حل اختلافات وجود دارد. نسل فردا می‌توانند مهارت‌های
برقراری صلح و حل تعارض در مدارس و گروه‌های دیگر را بیاموزد تا به تک‌تک
مردم در ایجاد صلح در قلب‌ها، خانه‌ها و جوامع کمک شود. نوع بشر اغلب از
جنگ و درگیری به‌عنوان راه‌حل برای حل مشکلات و تعارضات استفاده می‌کند. ما
می‌توانیم ایده‌هایمان را برای قانون‌گذاران بنویسیم و آنها را ترغیب کنیم
تا راه‌های مسالمت‌آمیز برای حل مشکلات بیابند و حتی بخشی از منابع را به
سمت مفاهیم صلح‌گیری و عدالت سوق دهند.
ما نیاز داریم تا از مردم دیگر فرهنگ‌ها بیاموزیم و با احترام از آموخته‌های فرهنگی آنها به‌عنوان هدایای ارزشمند بهره ببریم، آنها را بررسی کنیم، دوباره شکل بدهیم و نهایتا در مسیر احترام و صلح در میان خود و در تعاملات و روابط با آنها فعالیت کنیم. صلح پروردگار می‌تواند در قلب، خانه، ملت و جهان ما پر شود.
گروه‌های مذهبی هم می‌توانند در این فرآیند به مردم کمک کنند؛ یا کسانی که گوشه‌ای، کنار خیابان ایستاده‌اند یا متعلق به گروهک‌های خشونت‌گرا و درگیر هستند. مبلغان دینی می‌توانند غذای روح را برای رفع نیازها و کمک به تغییر مسیر زندگی به آنها بدهند.
شما نیز از این‌که عقاید آنها را به چالش بکشید نهراسید و به آنها راه‌های عمل به صلح را نشان دهید. باید باور داشته باشیم که صلح امکان‌پذیر است و تلاش خود را برای برقراری صلح در تمام اشکال آن ادامه دهیم. تمام جامعه را در رسیدن به یک راه‌حل پایدار وارد کنیم. مانند تصور افتادن یک سنگ در آب است که امواج زیادی ایجاد می‌کند. هر موج وقتی به موج دیگر می‌رسد، نیرویی ایجاد می‌شود برای ایجاد یک تغییر بزرگ. ما می‌توانیم سفر خود بر امواج را با صلح، ایمان، امید و عشق ادامه دهیم. هیچ تلاشی بدون‌شک آن‌قدر ناچیز نیست که تفاوتی ایجاد نکند. ما با کمک پروردگار می‌توانیم جوامع و کل جهان را از مکانی برای خشونت و جنگ به جایگاهی برای صلح و کرامت انسان‌ها تبدیل کنیم.